ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓)

หน้าที่ ๖๔.

ลิขิตโก นาม ฯ โส น ปพฺพาเชตพฺโพ ฯ {๙๔} กสาหโต กตทณฺฑ-
กมฺโมติ เอตฺถ โย วจนเปสนาทีนิ อกโรนฺโต หญฺญติ น โส
กตทณฺฑกมฺโม ฯ โย ปน เกณิยา วา อญฺญถา วา กิญฺจิ คเหตฺวา
ขาทิตฺวา ปุน ทาตุํ อสกฺโกนฺโต อยเมว เต ทณฺโฑ โหตูติ
กสาหิ หญฺญติ อยํ กสาหโต กตทณฺฑกมฺโม ฯ โส จ กสาหิ
วา หโต โหตุ อทฺธทณฺฑกาทีนํ วา อญฺญตเรน ฯ ยาว อลฺลวโณ
โหติ ตาว น ปพฺพาเชตพฺโพ ฯ วเณ ปน ปากติเก กตฺวา
ปพฺพาเชตพฺโพ ฯ สเจ ปน ชานูหิ วา กปฺปเรหิ วา นาฬิเกรปาสาณาทีหิ
วา ฆาเตตฺวา มุตฺโต โหติ สรีเร จสฺส คณฺฐิโย ปญฺญายนฺติ
น ปพฺพาเชตพฺโพ ฯ ผาสุกํ กตฺวา เอวํ คณฺฐีสุ สนฺนิสินฺนาสุ
ปพฺพาเชตพฺโพ ฯ {๙๕} ลกฺขณาหโต กตทณฺฑกมฺโมติ เอตฺถ กตทณฺฑ-
กมฺมภาโว ปุริมนเยเนว เวทิตพฺโพ ฯ ยสฺส ปน ลลาเฏ วา
อุราทีสุ วา ตตฺเตน โลเหน ลกฺขณํ อาหตํ โหติ โส เจ
ภุชิสฺโส ยาว อลฺลวโณ โหติ ตาว น ปพฺพาเชตพฺโพ ฯ
สเจปิสฺส วณา รูฬฺหา โหนฺติ ฉวิยา สมปริจฺเฉทา ลกฺขณมฺปน
ปญฺญายติ ติมณฺฑลํ ปฏิจฺฉาเทตฺวา นิวตฺถสฺส อุตฺตราสงฺเค กเต
ปฏิจฺฉนฺโนกาเสเยว โหติ ปพฺพาเชตุํ วฏฺฏติ ฯ อปฺปฏิจฺ-
ฉนฺโนกาเส เจ น วฏฺฏติ ฯ {๙๖} น ภิกฺขเว อิณายิโกติ เอตฺถ
อิณายิโก นาม ยสฺส ปิตุปิตามเหหิ วา อิณํ คหิตํ โหติ สยํ
วา อิณํ คหิตํ โหติ ยํ วา อาฐเปตฺวา มาตาปิตูหิ กิญฺจิ
คหิตํ โหติ โส ตํ อิณํ ปเรสํ ธาเรตีติ อิณายิโก ฯ ยมฺปน



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๖๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=64&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=1325&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=1325&modeTY=2&pagebreak=1#p64


จบการแสดงผล หน้าที่ ๖๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]