ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓)

หน้าที่ ๘๓.

เจ คโต ปพฺพาเชตพฺโพ ฯ โน เจ ทหรภิกฺขุํ เปเสตฺวา
อาปุจฺฉาเปตฺวา ปพฺพาเชตพฺโพ ฯ อติทูรญฺเจ โหติ ปพฺพาเชตฺวาปิ
ภิกฺขูหิ สทฺธึ เปเสตฺวา ทสฺเสตุํ วฏฺฏติ ฯ กุรุนฺทิยมฺปน วุตฺตํ
สเจ ทูรํ โหติ มคฺโค จ มหากนฺตาโร คนฺตฺวา อาปุจฺฉิสฺสามีติ
ปพฺพาเชตุํ วฏฺฏตีติ ฯ สเจ ปน มาตาปิตูนํ พหู ปุตฺตา โหนฺติ
เอวญฺจ วทนฺติ ภนฺเต เอเตสํ ทารกานํ ยํ อิจฺฉถ ตํ
ปพฺพาเชยฺยาถาติ ทารเก วีมํสิตฺวา ยํ อิจฺฉติ โส ปพฺพาเชตพฺโพ
สเจปิ สกเลน กุเลน วา คาเมน วา อนุญฺญาตํ โหติ ภนฺเต
อิมสฺมึ กุเล วา คาเม วา ยํ อิจฺฉถ ตํ ปพฺพาเชยฺยาถาติ ยํ
อิจฺฉติ โส ปพฺพาเชตพฺโพติ ฯ
                  ราหุลวตฺถุกถา นิฏฺฐิตา ฯ
     ยาวตเก วา ปน อุสฺสหตีติ ยตฺตเก สกฺโกติ ฯ {๑๐๖} ทสสุ
สิกฺขาปเทสุ ปุริมานํ ปญฺจนฺนํ อติกฺกโม นาสนาวตฺถุ ปจฺฉิมานํ
อติกฺกโม ทณฺฑกมฺมวตฺถุ ฯ {๑๐๗} อปฺปติสฺสาติ ภิกฺขุํ เชฏฺฐกฏฺฐาเน
อิสฺสริยฏฺฐาเน น ฐเปนฺติ ฯ อสภาควุตฺติกาติ สมานชีวิกา น
ภวนฺติ วิสภาคชีวิกาติ อตฺโถ ฯ อลาภาย ปริสกฺกตีติ ยถา
ลาภํ น ลภนฺติ เอวํ ปรกฺกมติ ฯ อนตฺถายาติ อุปทฺทวาย ฯ
อนาวาสายาติ กินฺติ อิมสฺมึ อาวาเส น วเสยฺยุนฺติ ปรกฺกมติ ฯ
อกฺโกสติ ปริภาสตีติ อกฺโกสติ เจว ภยทสฺสเนน จ ตชฺเชติ ฯ
เภเทตีติ เปสุญฺญํ อุปสํหริตฺวา เภเทติ ฯ อาวรณํ กาตุนฺติ มา ยิธ
ปวิสาติ นีวารณํ กาตุํ ฯ ยตฺถ วา วสติ ยตฺถ วา ปฏิกฺกมตีติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๘๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=83&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=1724&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=1724&modeTY=2&pagebreak=1#p83


จบการแสดงผล หน้าที่ ๘๓.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]