อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
วิมาน.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๑๒๔.

สพฺพกิเลสมลํ ๑- ตาเปตฺวา สมุจฺฉินฺทิตฺวา ฐิตตฺตา ตปสฺสิภูตํ ยุคํ. มหามุนินฺติ
ตโต เอว มหาอิสิภูตํ, มหโต วา อตฺตโน วิสยสฺส มหนฺเตเนว ญาเณน มุนนโต
ปริจฺฉินฺทนโต มหามุนึ. สพฺพเมตํ เทฺว อคฺคสาวเก สนฺธาย วทติ.
       #[๒๑๖]  อปริมิตํ สุขาวหนฺติ อนุนาสิกโลปํ อกตฺวา วุตฺตํ. "ยาวญฺจิทํ
ภิกฺขเว น สุกรํ อกฺขาเนน ปาปุณิตุํ ยาว สุขา สคฺคา"ติ ๒- วจนโต ภควโตปิ
วจนปถาตีตปริมาณรหิตสุขนิพฺพตฺตกํ อตฺตโน วา อานุภาเวน อปริมิตสุขาวหํ
สุขสฺส อาวหนกํ. สตตนฺติ สพฺพกาลํ. ตํ ตํ อุโปสถรกฺขณทิวสํ อหาเปตฺวา,
ตํ ตํ วา อุโปสถรกฺขณทิวสํ อขณฺฑํ กตฺวา ปริปุณฺณํ กตฺวา สตตํ วา สพฺพกาลํ
สุขาวหนฺติ โยชนา. เสสํ เหฏฺฐา วุตฺตนยเมว.
        อถ ภควา มาตุเทวปุตฺตปฺปมุขานํ ทสสหสฺสิโลกธาตุวาสีนํ เทวพฺรหฺมสงฺฆานํ
ตโย มาเส อภิธมฺมปิฏกํ เทเสตฺวา มนุสฺสโลกํ อาคนฺตฺวา ภทฺทิตฺถิกาวิมานํ ๓-
ภิกฺขูนํ เทเสสิ, สา เทสนา สมฺปตฺตปริสาย สาตฺถิกา อโหสีติ.
                    ภทฺทิตฺถิกาวิมานวณฺณนา  นิฏฺฐิตา.
                        -----------------
                     ๒๓. ๖. โสณทินฺนาวิมานวณฺณนา
        อภิกฺกนฺเตน วณฺเณนาติ โสณทินฺนาวิมานํ. ตสฺส กา อุปฺปตฺติ? ภควา
สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน. เตน จ สมเยน นาฬนฺทายํ โสณทินฺนา นาม เอกา
อุปาสิกา สทฺธา ปสนฺนา ภิกฺขูนํ จตูหิ ปจฺจเยหิ สกฺกจฺจํ อุปฏฺฐหนฺตี สุวิสุทฺธ-
นิจฺจสีลา อฏฺฐงฺคสมนฺนาคตํ อุโปสถมฺปิ อุปวสติ. สา ธมฺมสวนสปฺปายํ ปฏิลภิตฺวา
@เชิงอรรถ: ๑ สี.,อิ. สพฺพสํกิเลสปกฺขํ  ๒ ม.อุ. ๑๔/๒๕๕/๒๒๓ อตฺถโต สมานํ
@๓ ฉ.ม.,ก. ภทฺทิตฺถิวิมานํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๑๒๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=30&page=124&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=30&A=2658&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=30&A=2658&modeTY=2&pagebreak=1#p124