บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ ภาษาบาลี อักษรไทย วิมาน.อ. (ปรมตฺถที.) หน้าที่ ๑๗๖.
#[๖๔๕] เอตาทิสํ ๑- ยญฺญมนุสฺสรนฺตาติ เอตาทิสํ สํฆํ อุทฺทิสฺส อตฺตนา กตํ ทานํ อนุสฺสรนฺตา. เวทชาตาติ ชาตโสมนสฺสา. วิเนยฺย มจฺเฉรมลํ สมูลนฺติ มจฺเฉรเมว จิตฺตสฺส มลินภาวกรณโต มจฺเฉรมลํ, อถ วา มจฺเฉรญฺจ อญฺญํ อิสฺสาโลภโทสาทิมลญฺจาติ มจฺเฉรมลํ. ตญฺจ อวิชฺชาวิจิกิจฺฉาวิปลฺลาสาทีหิ สห มูเลหีติ สมูลํ วิเนยฺย วินยิตฺวา วิกฺขมฺเภตฺวา อนินฺทิตา สคฺคมุเปนฺติ ฐานนฺติ โยชนา. เสสํ วุตฺตนยเมว. อิมํ ปน สพฺพํ ปวตฺตึ สกฺโก เทวานมินฺโท "ททฺทลฺลมานา วณฺเณนา"ติอาทินา อายสฺมโต มหาโมคฺคลฺลานสฺส อาจิกฺขิ, อายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน ภควโต อาโรเจสิ, ภควา ตมตฺถํ อฏฺฐุปฺปตฺตึ กตฺวา สมฺปตฺตปริสาย ธมฺมํ เทเสสิ, สา เทสนา มหาชนสฺส สาตฺถิกา อโหสีติ. ๒- ททฺทลฺลวิมานวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ------------------- ๓๕. ๗. เปสวตีวิมานวณฺณนา ผลิกรชตเหมชาลฉนฺนนฺติ เปสวตีวิมานํ. ตสฺส กา อุปฺปตฺติ? ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน. เตน สมเยน มคเธสุ นาลกคาเม เอกสฺมึ คหปติ- มหาสารกุเล ๓- เปสวตี นาม กุลสุณฺหา อโหสิ. สา กิร กสฺสปสฺส ภควโต โยชนิเก กนกถูเป กยิรมาเน ทาริกา หุตฺวา มาตรา สทฺธึ เจติยฏฺฐานํ คนฺตฺวา มาตรํ ปุจฺฉิ "กึ อิเม อมฺม กโรนฺตี"ติ. เจติยํ กาตุํ สุวณฺณิฏฺฐกา กโรนฺตีติ. ตํ สุตฺวา ทาริกา ปสนฺนมานสา มาตรํ อาห "อมฺม มม คีวาย อิทํ โสวณฺณมยํ @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. อีทิสํ ๒ ฉ.ม. อโหสิ. ๓ ม. คหปติกุเลเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๑๗๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=30&page=176&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=30&A=3724&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=30&A=3724&modeTY=2&pagebreak=1#p176
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๗๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]