อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๒๖๔.

ภิกฺขู เรวติยา ยกฺเขหิ คเหตฺวา นีตภาวํ ภควโต อาโรเจสุํ. ตํ สุตฺวา ภควา อาทิโต ปฏฺฐาย อิมํ วตฺถุํ กเถตฺวา อุปริ วิตฺถาเรน ธมฺมํ เทเสสิ, เทสนาปริโยสาเน พหู โสตาปตฺติผลาทีนิ ปาปุณึสุ. ^๑- กามญฺเจตํ เรวตีปฏิพทฺธาย กถาย เยภุยฺยภาวโต "เรวตีวิมานนฺ"ติ โวหรียติ, ยสฺมา ปน เรวตี วิมานเทวตา น โหติ, นนฺทิยสฺส ปน เทวปุตฺตสฺส วิมานาทิสมฺปตฺติปฏิสํยุตฺตญฺเจตํ. ตสฺมา ปุริสวิมาเนเสฺวว สงฺคหํ อาโรปิตนฺติ ทฏฺฐพฺพํ. เรวตีวิมานวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ------------------- ๕๓. ๓. ฉตฺตมาณวกวิมานวณฺณนา โย วทตํ ปวโร มนุเชสูติ ฉตฺตมาณวกวิมานํ. ตสฺส กา อุปฺปตฺติ? ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน. เตน โข ปน สมเยน ^๒- เสตพฺยํ อญฺญตรสฺส พฺราหฺมณสฺส กิจฺฉาลทฺโธ ปุตฺโต ฉตฺโต นาม พฺราหฺมณมาณโว อโหสิ. โส วยปฺปตฺโต ปิตรา เปสิโต อุกฺกฏฺฐํ คนฺตฺวา พฺราหฺมณสฺส โปกฺขรสาติสฺส สนฺติเก เมธาวิตาย อนลสตาย จ นจิเรเนว มนฺเต วิชฺชาฏฺฐานานิ จ อุคฺคเหตฺวา พฺราหฺมณสิปฺเป นิปฺผตฺตึ ปตฺโต. โส อาจริยํ อภิวาเทตฺวา "มยา ตุมฺหากํ สนฺติเก สิปฺปํ สิกฺขิตํ, กึ โว ครุทกฺขิณํ ^๓- เทมี"ติ อาห. อาจริโย "ครุทกฺขิณา นาม อนฺเตวาสิกสฺส วิภวานุรูปา, กหาปณสหสฺสํ อาเนหี"ติ อาห. ฉตฺตมาณโว อาจริยํ อภิวาเทตฺวา เสตพฺยํ คนฺตฺวา มาตาปิตโร วนฺทิตฺวา เตหิ อภินนฺทิยมาโน กตปฏิสนฺถาโร ตมตฺถํ ปิตุ อาโรเจตฺวา "เทถ เม ทาตพฺพยุตฺตกํ, อชฺเชว ทตฺวา อาคมิสฺสามี"ติ อาห. ตํ มาตาปิตโร "ตาต อชฺช วิกาโล, เสฺว คมิสฺสสี"ติ วตฺวา กหาปเณ นีหริตฺวา @เชิงอรรถ: ^๑ ก. สมฺปาปุณึสุ ^๒ ฉ.ม. เตน สมเยน ^๓ สี. อิ. คุรุทกฺขิณํ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๒๖๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=30&page=264&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=30&A=5559&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=30&A=5559&modeTY=2&pagebreak=1#p264