ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ ภาษาบาลี อักษรไทย วิมาน.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๒๗.

สินิทฺธเวณุปตฺตวณฺณํ วา, อิธ ปน มยูรคีววณฺณํ เวทิตพฺพํ. เสสํ สพฺพํ
ปฐมปีฐวิมาเน วุตฺตสทิสเมวาติ.
                     ทุติยปีฐวิมานวณฺณนา  นิฏฺฐิตา.
                          -------------
                       ๓.  ตติยปีฐวิมานวณฺณนา
        ปีฐนฺเต โสวณฺณมยนฺติ ตติยปีฐวิมานํ. ตสฺส วตฺถุ ราชคเห สมุฏฺฐิตํ.
อญฺญตโร กิร ขีณาสวตฺเถโร ราชคเห ปิณฺฑาย จริตฺวา ภตฺตํ คเหตฺวา
อุปกฏฺเฐ กาเล ภตฺตกิจฺจํ กาตุกาโม เอกํ วิวฏทฺวารํ เคหํ อุปสงฺกมิ. ตสฺมึ
ปน เคเห เคหสามินี อิตฺถี สทฺธา ปสนฺนา เถรสฺส อาการํ สลฺลกฺเขตฺวา
"เอถ ภนฺเต อิธ นิสีทิตฺวา ภตฺตกิจฺจํ กโรถา"ติ อตฺตโน ภทฺทปีฐํ ปญฺญาเปตฺวา
อุปริ ปีตวตฺถํ อตฺถริตฺวา นิรเปกฺขปริจฺจาควเสน อทาสิ, "อิทํ เม ปุญฺญํ อายตึ
โสวณฺณปีฐปฏิลาภตฺถาย  ปจฺจโย โหตู"ติ ๑- ปตฺถนญฺจ ปฏฺฐเปสิ. อถ เถเร ตตฺถ
นิสีทิตฺวา ภตฺตกิจฺจํ กตฺวา ปตฺตํ โธวิตฺวา ๒- อุฏฺฐาย คจฺฉนฺเต "ภนฺเต อิทมาสนํ
ตุมฺหากํเยว ปริจฺจตฺตํ, มยฺหํ อนุคฺคหตฺถํ ปริภุญฺชถา"ติ อาห. เถโร ตสฺสา
อนุกมฺปาย ตํ ปีฐํ สมฺปฏิจฺฉิตฺวา สํฆสฺส ทาเปสิ. สา อปเรน สมเยน อญฺญตเรน
โรเคน ผุฏฺฐา กาลํ กตฺวา ตาวตึสภวเน นิพฺพตฺตีติอาทิ สพฺพํ ปฐมวิมานวณฺณนายํ
วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพํ. เตน วุตฺตํ:-
          [๑๕]       "ปีฐนฺเต  โสวณฺณมยํ  อุฬารํ
                      มโนชวํ  คจฺฉติ  เยนกามํ
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม....ปฏิลาภาย โหตูติ   สี. ปตฺตํ โวทกํ กตฺวา



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๒๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=30&page=27&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=30&A=584&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=30&A=584&modeTY=2&pagebreak=1#p27


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]