อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
วิมาน.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๒๗.

สินิทฺธเวณุปตฺตวณฺณํ วา, อิธ ปน มยูรคีววณฺณํ เวทิตพฺพํ. เสสํ สพฺพํ
ปมปีวิมาเน วุตฺตสทิสเมวาติ.
                     ทุติยปีวิมานวณฺณนา  นิฏฺิตา.
                          -------------
                       ๓.  ตติยปีวิมานวณฺณนา
        ปีนฺเต โสวณฺณมยนฺติ ตติยปีวิมานํ. ตสฺส วตฺถุ ราชคเห สมุฏฺิตํ.
อญฺตโร กิร ขีณาสวตฺเถโร ราชคเห ปิณฺฑาย จริตฺวา ภตฺตํ คเหตฺวา
อุปกฏฺเ กาเล ภตฺตกิจฺจํ กาตุกาโม เอกํ วิวฏทฺวารํ เคหํ อุปสงฺกมิ. ตสฺมึ
ปน เคเห เคหสามินี อิตฺถี สทฺธา ปสนฺนา เถรสฺส อาการํ สลฺลกฺเขตฺวา
"เอถ ภนฺเต อิธ นิสีทิตฺวา ภตฺตกิจฺจํ กโรถา"ติ อตฺตโน ภทฺทปี ปญฺาเปตฺวา
อุปริ ปีตวตฺถํ อตฺถริตฺวา นิรเปกฺขปริจฺจาควเสน อทาสิ, "อิทํ เม ปุญฺ อายตึ
โสวณฺณปีปฏิลาภตฺถาย  ปจฺจโย โหตู"ติ ๑- ปตฺถนญฺจ ปฏฺเปสิ. อถ เถเร ตตฺถ
นิสีทิตฺวา ภตฺตกิจฺจํ กตฺวา ปตฺตํ โธวิตฺวา ๒- อุฏฺาย คจฺฉนฺเต "ภนฺเต อิทมาสนํ
ตุมฺหากํเยว ปริจฺจตฺตํ, มยฺหํ อนุคฺคหตฺถํ ปริภุญฺชถา"ติ อาห. เถโร ตสฺสา
อนุกมฺปาย ตํ ปี สมฺปฏิจฺฉิตฺวา สํฆสฺส ทาเปสิ. สา อปเรน สมเยน อญฺตเรน
โรเคน ผุฏฺา กาลํ กตฺวา ตาวตึสภวเน นิพฺพตฺตีติอาทิ สพฺพํ ปมวิมานวณฺณนายํ
วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพํ. เตน วุตฺตํ:-
          [๑๕]       "ปีนฺเต  โสวณฺณมยํ  อุฬารํ
                      มโนชวํ  คจฺฉติ  เยนกามํ
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม....ปฏิลาภาย โหตูติ  ๒ สี. ปตฺตํ โวทกํ กตฺวา


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๒๗.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=30&page=27&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=30&A=584&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=30&A=584&pagebreak=1#p27