อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๒๙๓.

เตนมฺหิ เอวญฺชลิตานุภาโว วณฺโณ จ เม สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ. ตํ สพฺพํ เหฏฺฐา วุตฺตนยเมว. ทุติยสูจิวิมานวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ------------------ ๖๐. ๑๐. ปฐมนาควิมานวณฺณนา สุสุกฺกขนฺธํ อภิรุยฺห นาคนฺติ ปฐมนาควิมานํ. ^๑- ตสฺส กา อุปฺปตฺติ? ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน. เตน สมเยน อายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน เหฏฺฐา วุตฺตนเยเนว เทวจาริกํ จรนฺโต ตาวตึสภวนํ อุปคโต ตตฺถ อทฺทส อญฺญตรํ เทวปุตฺตํ สพฺพเสตํ มหนฺตํ ทิพฺพนาคํ อภิรุยฺห มหนฺเตน ปริวาเรน มหตา ทิพฺพานุภาเวน อากาเสน คจฺฉนฺตํ, สพฺพา ทิสา จนฺโท วิย สูริโย วิย จ โอภาสยมานํ. ทิสฺวา เยน โส เทวปุตฺโต เตนุปสงฺกมิ. อถ โส เทวปุตฺโต ตโต โอรุยฺห อายสฺมนฺตํ มหาโมคฺคลฺลานํ อภิวาเทตฺวา อญฺชลึ ปคฺคยฺห อฏฺฐาสิ. อถ เถโร ตสฺส สมฺปตฺติกิตฺตนมุเขน กตกมฺมํ ปุจฺฉิ:- [๙๖๑] "สุสุกฺกขนฺธํ อภิรุยฺห นาคํ อกาจินํ ทนฺตึ พลึ มหาชวํ อภิรุยฺห คชํ ปวรํ สุกปฺปิตํ อิธาคมา เวหายสมนฺตลิกฺเข. @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. นาควิมานํ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๒๙๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=30&page=293&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=30&A=6180&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=30&A=6180&modeTY=2&pagebreak=1#p293