อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
วิมาน.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๒๙๖.

คเหตฺวา เจติยงฺคณํ คนฺตฺวา ปสนฺนจิตฺโต ปูชํ อกาสิ. โส อปรภาเค กาลํ
กตฺวา ตาวตึเสสุ อุปฺปชฺชิตฺวา ตตฺถ ยาวตายุกํ ฐตฺวา ปุนปิ เทวโลเก, ปุนปิ
เทวโลเกติ เอวํ อปราปรํ เทเวสุเยว สํสรนฺโต ตสฺเสว กมฺมสฺส วิปากาวเสเสน
อิมสฺมิมฺปิ พุทฺธุปฺปาเท ตาวตึเสสุเยว อุปฺปชฺชิ. ตํ สนฺธาย เหฏฺฐา วุตฺตํ "ตตฺถ
อทฺทส อญฺญตรํ เทวปุตฺตนฺ"ติอาทิ.
     ตํ ปเนตํ ปวตฺตึ อายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน มนุสฺสโลกํ อาคนฺตฺวา ภควโต
อาโรเจสิ. ภควา ตมตฺถํ อฏฺฐุปฺปตฺตึ กตฺวา สมฺปตฺตปริสาย วิตฺถาเรน ธมฺมํ
เทเสสิ, สา เทสนา มหาชนสฺส สาตฺถิกา อโหสีติ.
                    ปฐมนาควิมานวณฺณนา ๑- นิฏฺฐิตา.
                        ----------------
                     ๖๑. ๑๑. ทุติยนาควิมานวณฺณนา
     มหนฺตํ นาคํ อภิรุยฺหาติ ทุติยนาควิมานํ. ตสฺส กา อุปฺปตฺติ? ภควา
ราชคเห วิหรติ เวฬุวเน. เตน สมเยน ราชคเห อญฺญตโร อุปาสโก สทฺโธ
ปสนฺโน ปญฺจสุ สีเลสุ ปติฏฺฐิโต อุโปสถทิวเสสุ อุโปสถสีลํ สมาทิยิตฺวา ปุเรภตฺตํ
อตฺตโน วิภวานุรูปํ ภิกฺขูนํ ทานานิ ทตฺวา สยํ ภุญฺชิตฺวา สุทฺธวตฺถนิวตฺโถ
สุทฺธุตฺตราสงฺโค ปจฺฉาภตฺตํ เยภุยฺเยน อฏฺฐ ปานานิ คาหาเปตฺวา วิหารํ คนฺตฺวา
ภิกฺขุสํฆสฺส นิยฺยาเทตฺวา ภควนฺตํ อุปสงฺกมิตฺวา ธมฺมํ สุณาติ. เอวํ โส สกฺกจฺจํ
ทานมยํ สีลมยญฺจ พหุํ สุจริตํ อุปจินิตฺวา อิโต จุโต ตาวตึเสสุ อุปฺปชฺชิ. ตสฺส
ปุญฺญานุภาเวน สพฺพเสโต มหนฺโต ทิพฺโพ หตฺถินาโค ปาตุรโหสิ. โส ตํ อภิรุยฺห
มหนฺเตน ปริวาเรน มหนฺเตน ทิพฺพานุภาเวน กาเลน กาลํ อุยฺยานกีฬํ คจฺฉติ.
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. นาควิมาน...


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๒๙๖.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=30&page=296&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=30&A=6241&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=30&A=6241&modeTY=2&pagebreak=1#p296