อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๑๐.

ปาสํโส จ โหติ กิตฺตนีโย วิญฺญูนนฺ"ติ เอวมาทิเก ทิฏฺฐธมฺมิเก ทานานิสํเส สงฺคณฺหาติ. สคฺคญฺจ กมติฏฺฐานํ, กมฺมํ กตฺวาน ภทฺทกนฺติ กลฺยาณํ กุสลกมฺมํ กตฺวา ทิพฺเพหิ อายุกาทีหิ ทสหิ ฐาเนหิ สุฏฺฐุ อคฺคตฺตา "สคฺคนฺ"ติ ลทฺธนามํ กตปุญฺญานํ นิพฺพตฺตนฏฺฐานํ เทวโลกํ กมติ อุปปชฺชนวเสน อุปคจฺฉติ ^๑-. เอตฺถ จ "กุสลํ กตฺวา"ติ วตฺวา ปุน "กมฺมํ กตฺวาน ภทฺทกนฺ"ติ วจนํ "เทยฺยธมฺมปริจฺจาโค วิย ปตฺติทานวเสน ทานธมฺมปริจฺจาโคปิ ทานมยกุสล- กมฺมเมวา"ติ ทสฺสนตฺถนฺติ ทฏฺฐพฺพํ. เกจิ ปเนตฺถ "เปตาติ อรหนฺโต อธิปฺเปตา"ติ วทนฺติ, ตํ เตสํ มติมตฺตํ "เปตา"ติ ขีณาสวานํ อาคตฏฺฐานสฺเสว อภาวโต, พีชาทิภาวสฺส จ ทายกสฺส วิย เตสํ อยุชฺชมานตฺตา, เปตโยนิกานํ ยุชฺชมานตฺตา จ. เทสนาปริโยสาเน เทวปุตฺตํ สุลสญฺจ อาทึ กตฺวา จตุราสีติยา ปาณสหสฺสานํ ธมฺมาภิสมโย อโหสีติ. เขตฺตูปมเปตวตฺถุวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ------------ ๘๗. ๒. สูกรมุขเปตวตฺถุวณฺณนา กาโย เต สพฺพโสวณฺโณติ อิทํ สตฺถริ ราชคหํ อุปนิสฺสาย เวฬุวเน กลนฺทกนิวาเป วิหรนฺเต อญฺญตรํ สูกรมุขเปตํ อารพฺภ วุตฺตํ. อตีเต กิร กสฺสปสฺส ภควโต สาสเน เอโก ภิกฺขุ กาเยน สญฺญโต อโหสิ วาจาย อสญฺญโต, ภิกฺขู อกฺโกสติ ปริภาสติ. โส กาลํ กตฺวา นิรเย นิพฺพตฺโต เอกํ พุทฺธนฺตรํ ตตฺถ ปจฺจิตฺวา ตโต จวิตฺวา อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท ราชคหสมีเป คิชฺฌกูฏปพฺพตปาเท ตสฺเสว กมฺมสฺส วิปากาวเสเสน ขุปฺปิปาสาภิภูโต เปโต หุตฺวา @เชิงอรรถ: ^๑ สี.,อิ. อุปฺปชฺชติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๑๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=31&page=10&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=31&A=196&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=31&A=196&modeTY=2&pagebreak=1#p10