อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ ภาษาบาลี อักษรไทย
เปต.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๑๐๐.

         [๑๘๑] เกน เตตาทิโส วณฺโณ    เกน เต อิธ มิชฺฌติ
               อุปฺปชฺชนฺติ จ เต โภคา   เย เกจิ มนโส ปิยา.
                 [๑๘๒]  ปุจฺฉามิ ตํ เทวิ มหานุภาเว
                        มนุสฺสภูตา กิมกาสิ ปุญฺญํ
                        เกนาสิ เอวํ ชลิตานุภาวา
                        วณฺโณ จ เต สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ.
         [๑๘๓] "อหํ นนฺทา นนฺทิเสน     ภริยา เต ปุเร อหุํ
               ปาปกมฺมํ กริตฺวาน       เปตโลกํ อิโต คตา.
         [๑๘๔] ตว ทินฺเนน ทาเนน      โมทามิ อกุโตภยา
               จิรํ ชีว คหปติ          สห สพฺเพหิ ญาติภิ
               อโสกํ วิรชํ เขมํ        อาวาสํ วสวตฺตินํ.
         [๑๘๕] อิธ ธมฺมํ จริตฺวาน       ทานํ ทตฺวา คหปติ
               วิเนยฺย มจฺเฉรมลํ สมูลํ   อนินฺทิโต สคฺคมุเปหิ ฐานนฺ"ติ
อุปาสกสฺส จ เปติยา จ วจนปฏิวจนคาถา.
    #[๑๗๖] ตตฺถ ทานํ วิปุลมากิรีติ ทกฺขิเณยฺยเขตฺเต เทยฺยธมฺมพีชํ วิปฺปกิรนฺโต
วิย มหาทานํ ปวตฺเตสิ. เสสํ อนนฺตรวตฺถุสทิสเมว.
     เอวํ สา อตฺตโน ทิพฺพสมฺปตฺตึ ตสฺสา จ การณํ นนฺทิเสนสฺส วิภาเวตฺวา
อตฺตโน วสนฏฺฐานเมว คตา. อุปาสโก ตํ ปวตฺตึ ภิกฺขูนํ อาโรเจสิ, ภิกฺขู ภควโต
อาโรเจสุํ. ภควา ตมตฺถํ อฏฺฐุปฺปตฺตึ กตฺวา สมฺปตฺตปริสาย ธมฺมํ เทเสสิ, สา
เทสนา มหาชนสฺส สาตฺถิกา อโหสีติ.
                     นนฺทาเปติวตฺถุวณฺณนา นิฏฺฐิตา.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๑๐๐.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=31&page=100&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=31&A=2199&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=31&A=2199&modeTY=2&pagebreak=1#p100