อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๑๐๑.

๑๐๒. ๕. มฏฺฐกุณฺฑลีเปตวตฺถุวณฺณนา อลงฺกโต มฏฺฐกุณฺฑลีติ อิทํ สตฺถริ เชตวเน วิหรนฺเต มฏฺฐกุณฺฑลิเทวปุตฺตํ อารพฺภ วุตฺตํ. ตตฺถ ยํ วตฺตพฺพํ, ตํ ปรมตฺถทีปนิยํ วิมานวตฺถุวณฺณนายํ มฏฺฐกุณฺฑลีวิมานวตฺถุวณฺณนาย วุตฺตเมว, ตสฺมา ตตฺถ วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพํ. เอตฺถ จ มฏฺฐกุณฺฑลีเทวปุตฺตสฺส วิมานเทวตาภาวโต ตสฺส วตฺถุ ยทิปิ วิมานวตฺถุปาฬิยํ สงฺคหํ อาโรปิตํ, ยสฺมา ปน โส เทวปุตฺโต อทินฺนปุพฺพก- พฺราหฺมณสฺส ปุตฺตโสเกน สุสานํ คนฺตฺวา อาฬาหนํ อนุปริยายิตฺวา โรทนฺตสฺส โสกหรณตฺถํ อตฺตโน เทวรูปํ ปฏิสํหริตฺวา หริจนฺทนุสฺสโท ^๑- พาหา ปคฺคยฺห กนฺทนฺโต ทุกฺขาภิภูตากาเรน เปโต วิย อตฺตานํ ทสฺเสสิ, มนุสฺสตฺตภาวโต อเปตตฺตา เปตปริยาโยปิ ลพฺภติ เอวาติ ตสฺส วตฺถุ เปตวตฺถุปาฬิยมฺปิ สงฺคหํ อาโรปิตนฺติ ทฏฺฐพฺพํ. มฏฺฐกุณฺฑลีเปตวตฺถุวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ----------------------- ๑๐๓. ๖. กณฺหเปตวตฺถุวณฺณนา อุฏฺเฐหิ กณฺห กึ เสสีติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต อญฺญตรํ มตปุตฺตํ อุปาสกํ อารพฺภ กเถสิ. สาวตฺถิยํ กิร อญฺญตรสฺส อุปาสกสฺส ปุตฺโต กาลํ อกาสิ. โส เตน โสกสลฺลสมปฺปิโต น นฺหายติ, น ภุญฺชติ, น กมฺมนฺเต วิจาเรติ, น พุทฺธุปฺปฏฺฐานํ คจฺฉติ, เกวลํ "ตาต ปิยปุตฺตก มํ โอหาย กหํ ปฐมตรํ คโตสี"ติอาทีนิ วทนฺโต วิปฺปลปติ. สตฺถา ปจฺจูสสมเย โลกํ โอโลเกนฺโต ตสฺส โสตาปตฺติผลูปนิสฺสยํ ทิสฺวา ปุนทิวเส ภิกฺขุสํฆปริวุโต สาวตฺถิยํ ปิณฺฑาย จริตฺวา กตภตฺตกิจฺโจ ภิกฺขู @เชิงอรรถ: ^๑ ม. โภ จนฺทสูริยาติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๑๐๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=31&page=101&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=31&A=2220&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=31&A=2220&modeTY=2&pagebreak=1#p101