อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๑๗.

มา เปสุณํ มา จ มุสา อภาณิ ยกฺโข ตุวํ โหหิสิ กามกามี"ติ โอสานคาถมาห. ตตฺถ ตยิทนฺติ ตํ อิทํ มม รูปํ. อนุกมฺปกา เย กุสลา วเทยฺยุนฺติ เย อนุกมฺปนสีลา การุณิกา ปรหิตปฏิปตฺติยํ กุสลา นิปุณา พุทฺธาทโย ยํ วเทยฺยุํ, ตเทว วทามีติ อธิปฺปาโย. อิทานิ ตํ โอวาทํ ทสฺเสนฺโต "มา เปสุณํ มา จ มุสา อภาณิ, ยกฺโข ตุวํ โหหิสิ กามกามี"ติ อาห. ตสฺสตฺโถ:- เปสุณํ ปิสุณวจนํ มุสา จ มา อภาณิ มา กเถหิ, ยทิ หิ ตฺวํ มุสาวาทํ ปิสุณวาจํ จ ปหาย วาจาย สญฺญโต ภเวยฺยาสิ, ยกฺโข วา เทโว วา เทวญฺญตโร วา ตฺวํ ภวิสฺสสิ, กามํ กามิตพฺพํ อุฬารํ ทิพฺพสมฺปตฺตึ ปฏิลภิตฺวา ตตฺถ กามนสีโล ^๑- ยถาสุขํ อินฺทฺริยานํ ปริจรเณน อภิรมนสีโลติ. ตํ สุตฺวา เถโร ตโต ราชคหํ คนฺตฺวา ปิณฺฑาย จริตฺวา ปจฺฉาภตฺตํ ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺโต สตฺถุ ตมตฺถํ อาโรเจสิ. สตฺถา ตํ อฏฺฐุปฺปตฺตึ กตฺวา ธมฺมํ เทเสสิ, สา เทสนา สมฺปตฺตปริสาย สาตฺถิกา อโหสีติ. ปูติมุขเปตวตฺถุวณฺณนา นิฏฺฐิตา. --------------- ๘๙. ๔. ปิฏฺฐธีตลิกเปตวตฺถุวณฺณนา ยงฺกิญฺจารมฺมณํ กตฺวาติ อิทํ สตฺถา สาวตฺถิยํ เชตวเน วิหรนฺโต อนาถปิณฺฑิกสฺส คหปติโน ทานํ อารพฺภ กเถสิ. @เชิงอรรถ: ^๑ สี. รมนสีโล, อิ. คมนสีโล

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๑๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=31&page=17&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=31&A=349&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=31&A=349&modeTY=2&pagebreak=1#p17