อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ ภาษาบาลี อักษรไทย
เปต.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๒๒๒.

                 [๔๙๗] ตสฺส กมฺมสฺส กุสลสฺส
                       อนุโภมิ รตฺตึ อมานุสึ
                       ทิวา ปฏิหตาว กุกฺกุรา
                       อุปธาวนฺติ สมนฺตา ขาทิตุํ.
                 [๔๙๘] เย จ เต สตตานุโยคิโน
                       ธุวํ ปยุตฺตา ๑- สุคตสฺส สาสเน
                       มญฺญามิ เต อมตเมว เกวลํ
                       อธิคจฺฉนฺติ ปทํ อสงฺขตนฺ"ติ
ตมตฺถํ อาจิกฺขิ. ตาสํ อตฺโถ เหฏฺฐา วุตฺตนโยว.
                   ทุติยมิคลุทฺทกเปตวตฺถุวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                        ----------------
                   ๑๑๙. ๙. กูฏวินิจฺฉยิกเปตวตฺถุวณฺณนา
     มาลี กิริฏี กายูรีติ อิทํ สตฺถริ เวฬุวเน วิหรนฺเต กูฏวินิจฺฉยิกเปตํ อารพฺภ
วุตฺตํ.
     ตทา พิมฺพิสาโร ราชา ๒- มาสสฺส ฉสุ ทิวเสสุ อุโปสถํ อุปวสติ, ตํ อนุวตฺตนฺตา
พหู มนุสฺสา อุโปสถํ อุปวสนฺติ. ราชา อตฺตโน สนฺติกํ อาคตาคเต มนุสฺเส
ปุจฺฉติ "กึ ตุเมฺหหิ อุโปสโถ อุปวุตฺโถ, อุทาหุ น อุปวุตฺโถ"ติ. ตเตฺรโก อธิกรเณ
นิยุตฺตกปุริโส ปิสุณวาโจ เนกติโก ลญฺชคาหโก ๓- "น อุปวุตฺโถมฺหี"ติ วตฺตุํ
อสหนฺโต "อุปวุตฺโถมฺหิ เทวา"ติ อาห. อถ นํ ราชสมีปโต ๔- นิกฺขนฺตํ สหาโย อาห
"กึ สมฺม อชฺช ตยา อุปวุตฺโถ"ติ. ภเยนาหํ สมฺม รญฺโญ สมฺมุขา เอวํ อโวจํ,
นาหํ อุโปสถิโกติ.
@เชิงอรรถ: ๑ สี. ธุวยุตฺตา  ๒ สี. มหาราชา  ๓ สี.,อิ. ลญฺชคาหโก สาหสิโก  ๔ ม. ราชปริสโต


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๒๒๒.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=31&page=222&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=31&A=4919&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=31&A=4919&modeTY=2&pagebreak=1#p222