อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ ภาษาบาลี อักษรไทย
เปต.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๒๖๐.

อปราปรํ วา สุจริตํ ปูเรนฺตสฺส ปุญฺญสงฺขาตํ ปุญฺญผลํ อุปรูปริ วฑฺฒติ
ปริปูเรตีติ อตฺโถ.
    #[๕๙๗] เอวํ เถเรน วุตฺเต ราชา อปายทุกฺขโต อุตฺรสฺตจิตฺโต รตนตฺตเย
ปุญฺญธมฺเม จ อภิวฑฺฒมานปสาโท ตโต ปฏฺฐาย ๑- สรณานิ สีลานิ จ สมาทิยนฺโต
"อชฺเชว พุทฺธํ สรณํ อุเปมี"ติอาทิมาห.
    #[๖๐๑] ตตฺถ เอตาทิโสติ เอทิโส ยถาวุตฺตรูโป. เวสาลิยํ อญฺญตโร
อุปาสโกติ เวสาลิยํ อเนกสหสฺเสสุ อุปาสเกสุ อญฺญตโร อุปาสโก หุตฺวา.
สทฺโธติอาทิ กลฺยาณมิตฺตสนฺนิสฺสเยน ตสฺส ปุริมภาวโต อญฺญาทิสตํ ๒- ทสฺเสตุํ
วุตฺตํ. ปุพฺเพ หิ โส อสฺสทฺโธ กกฺขโฬ ภิกฺขูนํ อกฺโกสการโก สํฆสฺส จ
อนุปฏฺฐาโก อโหสิ, อิทานิ ปน สทฺโธ มุทุโก ๓- หุตฺวา ภิกฺขุสํฆญฺจ สกฺกจฺจํ ตทา
อุปฏฺฐหีติ. ตตฺถ การกโรติ อุปการการี.
    #[๖๐๒] อุโภปีติ เทฺวปิ สูลาวุโต ราชา จ. สามญฺญผลานิ อชฺฌคุนฺติ
ยถารหํ สามญฺญผลานิ อธิคจฺฉึสุ. ตยิทํ ยถารหํ ทสฺเสตุํ "สูลาวุโต อคฺคผลํ
อผสฺสยิ, ผลํ กนิฏฺฐํ ปน อมฺพสกฺขโร"ติ วุตฺตํ. ตตฺถ ผลํ กนิฏฺฐนฺติ โสตาปตฺติผลํ
สนฺธายาห. ยํ ปเนตฺถ อตฺถโต อวิภตฺตํ, ตํ สุวิญฺเญยฺยเมว.
     เอวํ รญฺญา เปเตน อตฺตนา จ วุตฺตมตฺถํ อายสฺมา กปฺปิตโก สตฺถารํ
วนฺทิตุํ สาวตฺถึ คโต ภควโต อาโรเจสิ. สตฺถา ตมตฺถํ อฏฺฐุปฺปตฺตึ กตฺวา
สมฺปตฺตปริสาย ธมฺมํ เทเสสิ, สา เทสนา มหาชนสฺส สาตฺถิกา อโหสีติ.
                    อมฺพสกฺขรเปตวตฺถุวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
@เชิงอรรถ: ๑ ม. อุฏฺฐาย       ๒ ม. ปุริมสภาวโต อสทิสตํ      ๓ สี. มุทุการโก


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๒๖๐.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=31&page=260&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=31&A=5781&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=31&A=5781&modeTY=2&pagebreak=1#p260