อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ ภาษาบาลี อักษรไทย
เปต.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๒๘๑.

     #[๗๔๙] อิทานิ เตสํ กนฺทนสฺส การณํ เหตุโต จ ผลโต จ วิภชิตฺวา
ทสฺเสตุํ "พหูสุ วต สนฺเตสู"ติอาทิ วุตฺตํ.
     ตตฺถ พหูสุ วต สนฺเตสูติ อเนเกสุ ทกฺขิเณยฺเยสุ วิชฺชมาเนสุ. เทยฺยธมฺเม
อุปฏฺฐิเตติ อตฺตโน สนฺตเก ทาตพฺพเทยฺยธมฺเมปิ สมีเป ฐิเต, ลพฺภมาเนติ อตฺโถ.
ปริตฺตํ สุขาวหนฺติ อปฺปมตฺตกมฺปิ อายตึ สุขาวหํ ปุญฺญํ กตฺวา อตฺตานํ โสตฺถึ
นิรุปทฺทวํ กาตุํ นาสกฺขิมฺหา วตาติ โยชนา.
      #[๗๕๐] กึ ตโต ปาปกํ อสฺสาติ ตโต ปาปกํ ลามกํ นาม กึ อญฺญํ
อสฺส สิยา. ยํ โน ราชกุลา จุตาติ เยน ปาปกมฺเมน มยํ ราชกุลโต จุตา
อิธ เปตฺติวิสยํ อุปปนฺนา เปเตสุ นิพฺพตฺตา ขุปฺปิปาสสมปฺปิตา วิจรามาติ อตฺโถ.
    #[๗๕๑] สามิโน อิธ หุตฺวานาติ อิธ อิมสฺมึ โลเก ยสฺมึเยว ฐาเน ปุพฺเพ
สามิโน หุตฺวา วิจรนฺติ, ตหึ ตสฺมึเยว ฐาเน โหนฺติ อสฺสามิโน. มนุสฺสา
อุนฺนโตนตาติ มนุสฺสกาเล สามิโน หุตฺวา กาลกตา กมฺมวเสน ๑- โอนตา ภมนฺติ ๒-
ขุปฺปิปาสาย, ปสฺส สํสารปกตินฺติ ทสฺเสติ.
    #[๗๕๒] เอตมาทีนวํ ๓- ญตฺวา, อิสฺสรมทสมฺภวนฺติ เอตํ ๔- อิสฺสริยมทวเสน
สมฺภูตํ อปายูปปตฺติสงฺขาตํ อาทีนวํ โทสํ ญตฺวา ปหาย อิสฺสริยมทํ ปุญฺญปฺปสุโต
หุตฺวา. ภเว สคฺคคโต นโรติ สคฺคํ เทวโลกํ คโตเยว ภเวยฺย.
     อิติ สตฺถา เตสํ เปตานํ ปวตฺตึ กเถตฺวา เตหิ มนุสฺเสหิ กตํ ทานํ
เตสํ เปตานํ อุทฺทิสาเปตฺวา สมฺปตฺตปริสาย อชฺฌาสยานุรูปํ ธมฺมํ เทเสสิ, สา
เทสนา มหาชนสฺส สาตฺถิกา อโหสีติ.
                     กุมารเปตวตฺถุวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
@เชิงอรรถ: ๑ ม. กมฺมผเลน     ๒ สี. จรนฺติ    ๓ สี. เอวมาทีนวํ     ๔ สี. เอวํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๒๘๑.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=31&page=281&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=31&A=6239&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=31&A=6239&modeTY=2&pagebreak=1#p281