อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ ภาษาบาลี อักษรไทย
เปต.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๔๕.

ปิตุโสกนฺติ ปิตรํ อารพฺภ อุปฺปนฺนํ โสกํ. อปานุทีติ อปเนสิ. ตว สุตฺวาน มาณวาติ
กุมาร ตว วจนํ สุตฺวา อิทานิ ปน น โสจามิ น โรทามิ. สุชาโต ปิตรํ
ยถาติ ยถา อยํ สุชาโต อตฺตโน ปิตรํ โสกโต วินิวตฺเตสิ, เอวํ อญฺเญปิ เย
อนุกมฺปกา อนุคณฺหสีลา โหนฺติ, เต สปฺปญฺญา เอวํ กโรนฺติ ปิตูนํ อญฺเญสญฺจ
อุปการํ กโรนฺตีติ  ๑- อตฺโถ.
     มาณวสฺส วจนํ สุตฺวา ปิตา อปคตโสโก หุตฺวา สีสํ นฺหายิตฺวา ภุญฺชิตฺวา
กมฺมนฺเต ปวตฺเตตฺวา กาลํ กตฺวา สคฺคปรายโน อโหสิ. สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ
อาหริตฺวา เตสํ ภิกฺขูนํ สจฺจานิ ปกาเสสิ, สจฺจปริโยสาเน พหู โสตาปตฺติผลาทีสุ
ปติฏฺฐหึสุ. ตทา สุชาโต เอตรหิ  ๒- โลกนาโถ อโหสีติ.
                      โคณเปตวตฺถุวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                       ------------------
                   ๙๔. ๙. มหาเปสการเปติวตฺถุวณฺณนา
     คูถญฺจ มุตฺตํ รุธิรญฺจ ๓- ปุพฺพนฺติ อิทํ สตฺถริ สาวตฺถิยํ วิหรนฺเต อญฺญตรํ
เปสการเปตึ อารพฺภ วุตฺตํ.
     ทฺวาทสมตฺตา กิร ภิกฺขู สตฺถุ สนฺตเก กมฺมฏฺฐานํ คเหตฺวา วสนโยคฺคฏฺฐานํ
วีมํสนฺตา อุปกฏฺฐาย วสฺสูปนายิกาย อญฺญตรํ ฉายูทกสมฺปนฺนํ รมณียํ อรญฺญายตนํ
ตสฺส จ นาติทูเร นาจฺจาสนฺเน โคจรคามํ ทิสฺวา ตตฺถ เอกรตฺตึ วสิตฺวา ทุติยทิวเส
คามํ ปิณฺฑาย ปวิสึสุ. ตตฺถ เอกาทส เปสการา ปฏิวสนฺติ, เต เต ภิกฺขู
ทิสฺวา สญฺชาตโสมนสฺสา หุตฺวา อตฺตโน อตฺตโน เคหํ เนตฺวา ปณีเตน อาหาเรน
ปริวิสิตฺวา อาหํสุ "กุหึ ภนฺเต คจฺฉถา"ติ. "ยตฺถ อมฺหากํ ผาสุกํ, ตตฺถ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. อุปการา โหนฺตีติ  ๒ ฉ.ม. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ  ๓ ฉ.ม. รุหิรญฺจ. เอวมุปริปิ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๔๕.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=31&page=45&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=31&A=986&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=31&A=986&modeTY=2&pagebreak=1#p45