อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๖๕.

เอวํ เต เปตา สามเณเรน ปุฏฺา ตมตฺถํ อาจิกฺขิตฺวา "มยํ ตุยฺหํ มาตุล- มาตุลานิโย"ติ ปเวเทสุํ. ตํ สุตฺวา สามเณโร สญฺชาตสํเวโค อุกฺกณฺ ปฏิวิโนเทตฺวา อุปชฺฌายสฺส ปาเทสุ สิรสา นิปติตฺวา เอวมาห "ยํ ภนฺเต อนุกมฺปเกน กรณียํ ^๑- อนุกมฺปํ อุปาทาย, ตํ เม ตุเมฺหหิ กตํ, ^๒- มหตา วตมฺหิ อนตฺถปาตโต รกฺขิโต, น ทานิ เม ฆราวาเสน อตฺโถ, อภิรมิสฺสามิ พฺรหฺมจริยวาเส"ติ. อถายสฺมา สงฺกิจฺโจ ตสฺส อชฺฌาสยานุรูปํ กมฺมฏฺานํ อาจิกฺขิ, โส กมฺมฏฺานํ อนุยุญฺชนฺโต นจิรสฺเสว อรหตฺตํ ปาปุณิ. อายสฺมา ปน สงฺกิจฺโจ ตํ ปวตฺตึ ภควโต อาโรเจสิ. สตฺถา ตมตฺถํ อฏฺุปฺปตฺตึ กตฺวา สมฺปตฺตปริสาย วิตฺถาเรน ธมฺมํ เทเสสิ, สา เทสนา มหาชนสฺส สาตฺถิกา อโหสีติ. นาคเปตวตฺถุวณฺณนา นิฏฺิตา. ------------------ ๙๗. ๑๒. อุรคเปตวตฺถุวณฺณนา อุรโคว ตจํ ชิณฺณนฺติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต อญฺตรํ อุปาสกํ อารพฺภ กเถสิ. สาวตฺถิยํ กิร อญฺตรสฺส อุปาสกสฺส ปุตฺโต กาลมกาสิ, โส ปุตฺตมรณเหตุ ปริเทวโสกสมาปนฺโน พหิ นิกฺขมิตฺวา กิญฺจิ กมฺมํ กาตุํ อสกฺโกนฺโต เคเหเยว อฏฺาสิ. อถ สตฺถา ปจฺจูสเวลายํ มหากรุณาสมาปตฺติโต วุฏฺาย พุทฺธจกฺขุนา โลกํ โวโลเกนฺโต ตํ อุปาสกํ ทิสฺวา ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา ปตฺตจีวรมาทาย ตสฺส เคหํ คนฺตฺวา ทฺวาเร อฏฺาสิ. อุปาสโก จ สตฺถุ อาคตภาวํ สุตฺวา สีฆํ อุฏฺาย คนฺตฺวา ปจฺจุคฺคมนํ กตฺวา หตฺถโต ปตฺตํ คเหตฺวา เคหํ ปเวเสตฺวา อาสนํ ปญฺาเปตฺวา อทาสิ, นิสีทิ ภควา ปญฺตฺเต อาสเน, อุปาสโกปิ ภควนฺตํ @เชิงอรรถ: ^๑ สี. ยา ภนฺเต อนุกมฺปา กรณียา ^๒ สี. สา เม ตุเมฺหหิ กตา

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๖๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=31&page=65&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=31&A=1434&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=31&A=1434&pagebreak=1#p65