บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลี อักษรไทย เถร.อ.๑ (ปรมตฺถที.๑) หน้าที่ ๑๐๐.
พฺยากโรนฺโต:- ๑- "ปญฺจ ฉินฺเท ปญฺจ ชเห ปญฺจ จุตฺตริ ภาวเย ปญฺจสงฺคาติโค ภิกฺขุ โอฆติณฺโณติ วุจฺจตี"ติ คาถํ อภาสิ. ๑- [๑๕] ตตฺถ ปญฺจ ฉินฺเทติ อปายูปปตฺตินิพฺพตฺตนกานิ ๒- ปญฺโจรมฺภาคิยานิ สญฺโยชนานิ ปาเท พนฺธนรชฺชุกํ ๓- วิย ปุริโส สตฺเถน เหฏฺฐิมมคฺคตฺตเยน ฉินฺเทยฺย ปชเหยฺย. ปญฺจ ชเหติ อุปริเทวโลกูปปตฺติเหตุภูตานิ ๔- ปญฺจุทฺธมฺภาคิยสญฺโยชนานิ ปุริโส คีวาย พนฺธนรชฺชุกํ วิย อรหตฺตมคฺเคน ชเหยฺย, ฉินฺเทยฺย วาติ อตฺโถ. ปญฺจ จุตฺตริ ภาวเยติ เตสํเยว อุทฺธมฺภาคิยสญฺโยชนานํ ปหานาย สทฺธาทีนิ ปญฺจินฺทฺริยานิ อุตฺตริ อนาคามิมคฺคาธิคมโต อุปริ ๕- ภาเวยฺย อคฺคมคฺคาธิคมวเสน วฑฺเฒยฺย. ปญฺจสงฺคาติโคติ เอวํภูโต ปน ปญฺจนฺนํ ราคโทสโมหมานทิฏฺฐิสงฺคานํ อติกฺกเมน ปหาเนน ปญฺจสงฺคาติโค หุตฺวา. ภิกฺขุ โอฆติณฺโณติ วุจฺจตีติ สพฺพถา ภินฺนกิเลสตาย ภิกฺขูติ, กามภวทิฏฺฐิอวิชฺโชเฆ ตริตฺวา เตสํ ปารภูเต นิพฺพาเน ฐิโตติ จ ๖- วุจฺจตีติ อตฺโถ. กุณฺฑธานตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ------------- ๑๕๓. ๖. เพลฏฺฐสีสตฺเถรคาถาวณฺณนา ยถาปิ ภทฺโท อาชญฺโญติ อายสฺมโต เพลฏฺฐสีสตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ? @เชิงอรรถ: ๑-๑ ฉ.ม. "ปญฺจ ฉินฺเท"ติ คาถํ อภาสิ ๒ สี. นิพฺพตฺตาปนกานิ @๓ สี. พนฺธนํ รชฺชุกํ ๔ สี. เทวโลกุปฺปตฺติ..... @๕ สี. อนาคามิมคฺคาธิคมโต จ อุปริ ๖ สี. จ-สทฺโท น ทิสฺสติเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๑๐๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=32&page=100&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=32&A=2262&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=32&A=2262&modeTY=2&pagebreak=1#p100
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๐๐.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]