บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลี อักษรไทย เถร.อ.๑ (ปรมตฺถที.๑) หน้าที่ ๑๑๗.
เอวํ ปน ฉฬภิญฺโ หุตฺวา ผลสุเขน วีตินาเมนฺโต สาสนสฺส นิยฺยานิกภาว- วิภาวนตฺถํ ๑- อญฺาพฺยากรณวเสน:- ๒- "นาหํ ภยสฺส ภายามิ สตฺถา โน อมตสฺส โกวิโท ยตฺถ ภยํ นาวติฏฺติ เตน มคฺเคน วชนฺติ ภิกฺขโว"ติ คาถํ อภาสิ. ๒- [๒๑] ตตฺถ ภายนฺติ เอตสฺมาติ ภยํ, ชาติชราทิ. ภยสฺสาติ นิสฺสกฺเก สามิวจนํ, ภยโต ภายิตพฺพนิมิตฺตํ ชาติชรามรณาทินา เหตุนา นาหํ ภายามีติ อตฺโถ. ตตฺถ การณมาห "สตฺถา โน อมตสฺส โกวิโท"ติ. อมฺหากํ สตฺถา อมเต กุสโล เวเนยฺยานํ อมตทาเน เฉโก. ๓- ยตฺถ ภยํ นาวติฏฺตีติ ยสฺมึ นิพฺพาเน ยถาวุตฺตํ ภยํ น ติฏฺติ โอกาสํ น ลภติ. เตนาติ ตโต ๔- นิพฺพานโต. วชนฺตีติ อภยฏฺานเมว คจฺฉนฺติ. นิพฺพานํ หิ อภยฏฺานํ นาม. เกน ปน วชนฺตีติ ๕- อาห. "มคฺเคน วชนฺติ ภิกฺขโว"ติ, อฏฺงฺคิเกน อริยมคฺเคน สตฺถุ โอวาทการกา ๖- ภิกฺขู สํสาเร ภยสฺส อิกฺขนกาติ ๗- อตฺโถ. ยตฺถาติ วายํ นิมิตฺตํ ยสฺส อริยมคฺคสฺส อธิคมเหตุ อตฺตานุวาทาทิกํ ปญฺจวีสติวิธํปิ ภยํ นาวติฏฺติ ปติฏฺ น ลภติ, เตน อริยมคฺเคน วชนฺติ อภยฏฺานํ สตฺถุ สาสเน ภิกฺขู, เตน มคฺเคน อหํปิ คโต, ตสฺมา นาหํ ภยสฺส ภายามีติ เถโร อญฺ พฺยากาสิ. นิโคฺรธตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺิตา. -------------- @เชิงอรรถ: ๑ สี. นิยฺยานิกภาวทสฺสนตฺถํ ๒-๒ ฉ.ม. "นาหํ ภยสฺส ภายามี"ติ คาถํ อภาสิ @๓ สี. โกวิโท ๔ สี. ตโตว ๕ สี. อภยฏฺานํ,เตน ปวชนฺตีติ @๖ ฉ.ม. โอวาทกรณา, ม....การณา ๗ ม. ภยํ อิกฺขนโกติเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๑๑๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=32&page=117&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=32&A=2644&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=32&A=2644&pagebreak=1#p117
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๑๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]