อรรถกถาเล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๑๖๕.

ทิสฺวา ปสนฺนมานโส สุปริปกฺกานิ วณฺฏโต มุตฺตานิ อมฺพผลานิ อทาสิ. โส เตน ปุญฺญกมฺเมน เทวโลเก นิพฺพตฺโต อปราปรํ ปุญฺญกมฺมานิ อุปจินนฺโต อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท เวสาลิยํ ลิจฺฉวิราชกุเล นิพฺพตฺติ, วฑฺฒมาโนติสฺส นามํ อโหสิ. โส วยปฺปตฺโต สทฺโธ ปสนฺโน ทายโก ทานรโต การโก สํฆุปฏฺฐาโก หุตฺวา ตถารูเป อปราเธ สตฺถารา ปตฺตนิกฺกุชฺชนกมฺเม การาปิเต อคฺคึ อกฺกนฺโต วิย สํฆํ ขมาเปตฺวา กมฺมํ ปฏิปฺปสฺสมฺเภตฺวา สญฺชาตสํเวโค ปพฺพชิ, ปพฺพชิตฺวา ปน ถีนมิทฺธาภิภูโต วิหาสิ. ตํ สตฺถา สํเวเชนฺโต:- ^๑- "สตฺติยา วิย โอมฏฺโฐ ฑยฺหมาเนว มตฺถเก ภวราคปฺปหานาย สโต ภิกฺขุ ปริพฺพเช"ติ คาถมาห. ^๑- [๔๐] ตตฺถ ภวราคปฺปหานายาติ ภวราคสฺส รูปราคสฺส อรูปราคสฺส จ ปชหนตฺถาย. ยทิปิ อชฺฌตฺตสํโยชนานิ อปฺปหาย พหิทฺธสํโยชนานํ ปหานํ นาม นตฺถิ, นานนฺตริกภาวโต ปน อุทฺธมฺภาคิยสํโยชนปฺปหานวจเนน โอรมฺภาคิย- สํโยชนปฺปหานมฺปิ วุตฺตเมว โหติ. ยสฺมา วา สมุจฺฉินฺโนรมฺภาคิยสํโยชนานมฺปิ เกสญฺจิ อริยานํ อุทฺธมฺภาคิยสํโยชนานิ ทุปฺปเหยฺยานิ โหนฺติ, ตสฺมา สุปฺปเหยฺยโต ทุปฺปเหยฺยเมว ทสฺเสนฺโต ภควา ภวราคปฺปหานสีเสน สพฺพสฺสาปิ อุทฺธมฺภาคิย- สํโยชนสฺส ปหานมาห. เถรสฺสเอว วา อชฺฌาสยวเสเนวํ วุตฺตํ. เสสํ วุตฺตนยเมว. วฑฺฒมานตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ปรมตฺถทีปนิยา เถรคาถาสํวณฺณนาย จตุตฺถวคฺควณฺณนา นิฏฺฐิตา. @เชิงอรรถ: ^๑-๑ ฉ.ม. "สตฺติยา วิย โอมฏฺโฐ"ติ คาถํ อภาสิ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๑๖๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=32&page=165&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=32&A=3700&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=32&A=3700&modeTY=2&pagebreak=1#p165