บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลี อักษรไทย เถร.อ.๑ (ปรมตฺถที.๑) หน้าที่ ๒๒๘.
หิ โลเก ชาตโวหาโร. เอตฺถ จ "ทุมวฺหยาย อุปฺปนฺโน"ติ อิมินา อตฺตุกฺกํสนภาวํ อปเนติ, อเนกปติปุตฺตานมฺปิ วิเสสาธิคมสภาวญฺจ ๑- ทีเปติ. "ชาโต ปณฺฑรเกตุนา"ติ อิมินา วิญฺญาตปีติกทสฺสเนน ปรวมฺภนํ อปเนติ. เกตุหาติ มานปฺปหายี. มาโน หิ อุณฺณติลกฺขณตฺตา เกตุ วิยาติ เกตุ. ตถา หิ โส "เกตุกมฺยตาปจฺจุปฏฺฐาโน"ติ วุจฺจติ. เกตุนาเยวาติ ปญฺญายเอว. ปญฺญา หิ อนวชฺชธมฺเมสุ อจฺจุคฺคตฏฺเฐน มารเสนปฺปมทฺทเนน ปุพฺพงฺคมฏฺเฐน จ อริยานํ ธชา นาม. เตนาห "ธมฺโม หิ อิสินํ ธโช"ติ. ๒- มหาเกตุํ ปธํสยีติ มหาวิสยตาย มหนฺตา, เสยฺยมานชาติมานาทิเภทโต พหโว จ มานปฺปการา, อิตเร จ กิเลสธมฺมา สมุสฺสิตฏฺเฐน เกตุ เอตสฺสาติ มหาเกตุ, มาโร ปาปิมา. ตํ พลวิธมน ๓- วิสยาติกฺกมนวเสน อภิภวิ นิพฺพิเสวนํ อกาสีติ. "มหาเกตุํ ปธํสยี"ติ อตฺตานํ ปรํ วิย ทสฺเสนฺโต อญฺญาปเทเสน อรหตฺตํ พฺยากาสิ. วิมลโกณฺฑญฺญตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. --------------- ๒๐๒. ๕. อุกฺเขปกตวจฺฉตฺเถรคาถาวณฺณนา อุกฺเขปกตวจฺฉสฺสาติ อายสฺมโต อุกฺเขปกตวจฺฉตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ? โสปิ กิร ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยํ ปุญฺญํ อุปจินนฺโต อิโต จตุนวุเต กปฺเป สิทฺธตฺถสฺส ภควโต กาเล กุลเคเห นิพฺพตฺติตฺวา วิญฺญุตํ ปตฺโต สตฺถารํ อุทฺทิสฺส มาฬํ ๔- กโรนฺตสฺส ปุตฺตสฺส ๕- เอกตฺถมฺภํ อลภนฺตสฺส @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม....สมฺภวญฺจ, ม....สมฺภาวญฺจ ๒ สํ.นิทาน. ๑๖/๒๔๑/๒๖๖ วิสาขสุตฺต, @องฺ.จตุกฺก. ๒๑/๔๘/๕๘ วิสาขสุตฺต, ขุ.ชา.อสีติ. ๒๘/๓๙๓/๑๕๒ มหาสุตโสมชาตก (สฺยา) @๓ สี. พลํ วิทฺธํสน.. ๔ สี. สาลํ. เอวมุปริปิ ๕ ฉ.ม. ปูคสฺส, สี. เอกสฺส ปูคสฺสเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๒๒๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=32&page=228&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=32&A=5091&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=32&A=5091&modeTY=2&pagebreak=1#p228
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๒๘.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]