ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลี อักษรไทย เถร.อ.๑ (ปรมตฺถที.๑)

หน้าที่ ๒๔๖.

มูลภาวโต ปมุขภาวโต จ. ยถาห "ตสฺมาติห ตฺวํ ภิกฺขุ อาทิเมว วิโสเธหิ กุสเลสุ
ธมฺเมสุ. โก จาทิ กุสลานํ ธมฺมานํ สีลญฺจ สุวิสุทฺธนฺ"ติ, ๑- "ปาติโมกฺขนฺติ
มุขเมตํ ปมุขเมตนฺ"ติ ๒- จ อาทิ. อิธาติ นิปาตมตฺตํ. ปญฺญวาติ ญาณสมฺปนฺโน. โส
อุตฺตโม เสฏฺโฐ ปวโรติ ปุคฺคลาธิฏฺฐานาย คาถาย ปญฺญายเยว เสฏฺฐภาวํ
ทสฺเสติ. ปญฺญุตฺตรา หิ กุสลา ธมฺมา. อิทานิ ตํ สีลปญฺญานํ อคฺคเสฏฺฐภาวํ
การณโต ทสฺเสติ "มนุสฺเสสุ จ เทเวสุ, สีลปญฺญาณโต ชยนฺ"ติ จ.
สีลปญฺญาณเหตุ ปฏิปกฺขชโย กามกิเลสชโย โหตีติ อตฺโถ.
                     ปุณฺณตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                    ปรมตฺถทีปนิยา เถรคาถาสํวณฺณนาย
                       สตฺตมวคฺควณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                           -----------
@เชิงอรรถ:  สํ.มหา. ๑๙/๓๖๙/๑๒๕ ภิกฺขุสุตฺต    วินย.มหา. ๔/๑๓๕/๑๔๘ อุโปสถกฺขนฺธก



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๒๔๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=32&page=246&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=32&A=5502&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=32&A=5502&modeTY=2&pagebreak=1#p246


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๔๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]