ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลี อักษรไทย เถร.อ.๑ (ปรมตฺถที.๑)

หน้าที่ ๔๙๑.

นาภินนฺทามิ ชีวิตนฺติ อิทํ ปน ตสฺส การณวจนํ, ยสฺมา นาภินนฺทามิ ชีวิตํ,
ตสฺมา นาภินนฺทามิ มรณนฺติ. โย หิ อายตึ ชาติชรามรณาย ๑- กิเลสาภิสงฺขาเร
อาจิโนติ อุปจิโนติ, โส ปุนพฺภวาภินิพฺพตฺตึ อภินนฺทนฺโต นานฺตริยกตาย ๒- อตฺตโน
มรณมฺปิ อภินนฺทติ นาม การณสฺส อปฺปหีนตฺตา, ขีณาสโว ปน สพฺพโส
อาจยคามิธมฺเม ปหาย อปจยคามิธมฺเม ปติฏฺฐิโต ปริญฺญาตวตฺถุโก สพฺพโส ชีวิตํ
อนภินนฺทนฺโต มรณมฺปิ อนภินนฺทติ นาม การณสฺสเอว สุปฺปหีนตฺตา. เตนาห
"นาภินนฺทามิ มรณํ, นาภินนฺทามิ ชีวิตนฺ"ติ. ยทิ เอวํ ขีณาสวสฺส ปรินิพฺพานาภิ-
กงฺขา, ยาว ปรินิพฺพานา อวฏฺฐานญฺจ กถนฺติ? อาห "กาลญฺจ ปฏิกงฺขามิ,
สมฺปชาโน ปติสฺสโต"ติ, กิเลสปรินิพฺพาเน สิทฺเธ สติปญฺญาเวปุลฺลปฺปตฺติยา สโต
สมฺปชาโน เกวลํ ขนฺธปรินิพฺพานกาลํ ปฏิกงฺขามิ, ตํ อุทิกฺขมาโน อาคมยมาโน
วิหรามิ, น ปน เม มรเณ ชีวิเต วา อภินนฺทนา อตฺถิ อรหตฺตมคฺเคเนว
ตสฺส สมุคฺฆาฏิตตฺตาติ.
                     นิสภตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          ------------
                    ๒๙๖. ๙. อุสภตฺเถรคาถาวณฺณนา
      อมฺพปลฺลวสงฺกาสนฺติ อายสฺมโต อุสภตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ?
      อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว ปุญฺญานิ กโรนฺโต สิขิสฺส
ภควโต กาเล กุลเคเห นิพฺพตฺติตฺวา วิญฺญุตํ ปตฺโต เอกทิวสํ สตฺถารํ ปิณฺฑาย
จรนฺตํ ทิสฺวา ปสนฺนมานโส โกสมฺพผลํ อทาสิ. โส เตน ปุญฺญกมฺเมน เทวมนุสฺเสสุ
สํสรนฺโต อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท กปิลวตฺถุสฺมึ สากิยราชกุเล นิพฺพตฺติตฺวา อุสโภติ
@เชิงอรรถ:  สี.,ม. ชาติชรามรณสฺส          อิ.,ม. อานนฺทนียตาย



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๔๙๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=32&page=491&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=32&A=10988&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=32&A=10988&modeTY=2&pagebreak=1#p491


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๙๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]