อรรถกถาเล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๕๑๒.

ตตฺถ น อุกฺขิเปติ อตฺตานํ น อุกฺขิเปยฺย, ชาติอาทีหิ พาหุสจฺจาทีหิ จ อตฺตุกฺกํสนํ น กเรยฺย. โน จ ปริกฺขิเป ปเรติ ปเร ปรปุคฺคเล เตเหว ชาติ- อาทีหิ โน ปริกฺขิเป ปริจฺฉินฺทิตฺวา น ขิเปยฺย คุณปริธํสนวเสน วา น ขิเปยฺย. น โอกฺขิเป ปเร อิจฺเจวํ สมฺพนฺโธ. ปเร โอชฺฌาปนวเสน ^๑- น โอกฺขิเป เหฏฺฐโต กตฺวา ปเร น โอโลกาเปยฺย, น โอชฺฌาเปยฺยาติ อตฺโถ. "น อุกฺขิเป"ติ เกจิ ปฐนฺติ, โสเอวตฺโถ. ปารคตนฺติ สํสารปารํ วิย ^๒- วิชฺชาย ^๓- ปารํ คตํ ขีณาสวํ เตวิชฺชํ ฉฬภิญฺญํ วา น เอรเย น วารเย น ฆฏฺฏเย น อาสาเทยฺย. ^๔- น จตฺตวณฺณํ ปริสาสุ พฺยาหเรติ อตฺตโน วณฺณํ คุณํ ^๕- ลาภสกฺการสิโลกํ นิกามย- มาโน ขตฺติยปริสาทีสุ น ภาเสยฺย. อนุทฺธโตติ อุทฺธจฺจรหิโต. อุทฺธตสฺส หิ วจนํ นาทิยนฺติ. สมฺมิตภาณีติ สมฺมเทว มิตภาณี, กาเลน สาปเทสํ ปริยนฺตวตึ อตฺถ- สญฺหิตเมว วาจํ ^๖- ภาสนสีโลติ อตฺโถ. อิโต อญฺญถา วทนฺตสฺส วจนํ อคหณียํ โหติ. สุพฺพโตติ สุนฺทรวโต สีลสมฺปนฺโน. "สิยา"ติ กิริยาปทํ อาเนตฺวา โยเชตพฺพํ. เอวํ เถโร สงฺเขเปเนว ธมฺมกถิกลกฺขณํ วตฺวา เตสํ คุณานํ อตฺตนิ ลพฺภมานตํ อธิมุจฺจิตฺวา ภิยฺโยโส มตฺตาย อภิปฺปสนฺนํ มหาชนํ ญตฺวา "เอวํวิธสฺส ธมฺมกถิกสฺส วิมุตฺตายตนสนฺนิสฺสิตสฺส น นิพฺพานํ ทุลฺลภํ, อถ โข สุลภเมวา"ติ ทสฺเสนฺโต สุสุขุมนิปุณตฺถทสฺสินา"ติ ทุติยคาถมาห. ตสฺสตฺโถ เหฏฺฐา วุตฺโตเยว. วิสาขปญฺจาลีปุตฺตตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ------------------ @เชิงอรรถ: ^๑ สี.,อิ. อุชฺฌาปนวเสน ^๒ ม. สํสารสฺส วิย ^๓ สี.,ม. อภิญฺญาย @^๔ สี. น ปหเรยฺย ^๕ สี.,อิ. วณฺณคุณํ ^๖ ม. วจนํ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๕๑๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=32&page=512&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=32&A=11455&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=32&A=11455&modeTY=2&pagebreak=1#p512