ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลี อักษรไทย เถร.อ.๑ (ปรมตฺถที.๑)

หน้าที่ ๕๓๗.

วา ปณีเตน วา ยถาลทฺเธน ปจฺจเยน สนฺโตสํ อาปชฺเชยฺยาติ อตฺโถ. เอกธมฺมนฺติ
อปฺปมาทภาวํ, ตํ หิ อนุยุญฺชนฺตสฺส ๑- อนวชฺชํ สพฺพํ โลกิยสุขํ โลกุตฺตรสุขญฺจ
หตฺถคตเมว โหติ. เตนาห ภควา "อปฺปมตฺโต หิ ฌายนฺโต, ปปฺโปติ วิปุลํ
สุขนฺ"ติ. ๒-
                     ธนิยตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                        ----------------
                  ๓๑๑. ๕. มาตงฺคปุตฺตตฺเถรคาถาวณฺณนา
      อติสีตนฺติ อายสฺมโต มาตงฺคปุตฺตตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ?
      อยํ กิร ปทุมุตฺตรสฺส ภควโต กาเล หิมวนฺตสมีเป มหโต ชาตสฺสรสฺส
เหฏฺฐา มหติ นาคภวเน มหานุภาโว นาคราชา หุตฺวา นิพฺพตฺโต เอกทิวสํ
นาคภวนโต นิกฺขมิตฺวา วิจรนฺโต สตฺถารํ อากาเสน คจฺฉนฺตํ ทิสฺวา ปสนฺนมานโส
อตฺตโน สีสมณินา ๓- ปูชํ อกาสิ. โส เตน ปุญฺญกมฺเมน เทวมนุสฺเสสุ สํสรนฺโต
อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท โกสลรฏฺเฐ มาตงฺคสฺส นาม กุฏุมฺพิกสฺส ปุตฺโต หุตฺวา
นิพฺพตฺโต มาตงฺคปุตฺโตเตฺวว ปญฺญายิตฺถ. โส วิญฺญุตํ ปตฺโต อลสชาติโก หุตฺวา
กิญฺจิ กมฺมํ อกโรนฺโต ญาตเกหิ อญฺเญหิ จ ครหิโต "สุขชีวิโน อิเม สมณา
สกฺยปุตฺติยา"ติ สุขชีวิตํ อากงฺขนฺโต ภิกฺขูหิ กตปริจโย หุตฺวา สตฺถารํ
อุปสงฺกมิตฺวา ธมฺมํ สุตฺวา ปฏิลทฺธสทฺโธ ปพฺพชิตฺวา อญฺเญ ภิกฺขู อิทฺธิมนฺเต
ทิสฺวา อิทฺธิพลํ ปตฺเถตฺวา สตฺถุ สนฺติเก กมฺมฏฺฐานํ คเหตฺวา ภาวนํ
อนุยุญฺชนฺโต ฉฬภิญฺโญ อโหสิ. เตน วุตฺตํ อปทาเน ๔- :-
@เชิงอรรถ:  สี.,อิ. อปฺปมาทธมฺมํ อนุยุญฺชนฺตสฺส      ม.ม. ๑๓/๓๕๒/๓๓๘ องฺคุลิมาลสุตฺต,
@  ขุ.ธมฺม. ๒๕/๒๗/๒๐ พาลนกฺขตฺตวตฺถุ    สี.,อิ. กณฺฐมณินา
@ ขุ.อป. ๓๓/๖๒/๘๘ มณิปูชกตฺเถราปทาน (สฺยา)



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๕๓๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=32&page=537&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=32&A=12013&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=32&A=12013&modeTY=2&pagebreak=1#p537


จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๓๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]