อรรถกถาเล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๑๒๔.

ปสฺสา"ติอาทิมาห. อชฺฌตฺตํ สุสมาหิตนฺติ วิสยชฺฌตฺตภูเตน อคฺคผลสมาธินา สุฏฺฐุ สมาหิตํ. ปาสาทิเกน วตฺเตนาติ ปสฺสนฺตานํ ปสาทาวเหน อาจารวตฺเตน, กรณตฺเถ อิทํ กรณวจนํ. กลฺยาณอิริยาปโถติ สมฺปนฺนิริยาปโถ. ปาสาทิเกน วตฺเตนาติ วา อิตฺถมฺภูตลกฺขเณ กรณวจนํ. สมณสฺส ภาโว สามณฺยํ, สามญฺญนฺติ อตฺโถ. ตทตฺถํ อีรติ ^๑- ปวตฺตตีติ สามเณโร, สมณุทฺเทโส. อิทฺธิยา จ วิสารโทติ อิทฺธิยมฺปิ พฺยตฺโต สุกุสโล. อาชานีเยนาติ ปุริสาชานีเยน. อตฺตหิตปรหิตานํ สาธนโต สาธุนา กตกิจฺเจน อนุรุทฺเธน สาธุ ^๒- อุภยหิตสาธโก สุฏฺฐุ วา อาชญฺโญ การิโต ทมิโต. ^๓- อคฺควิชฺชาย วินีโต อเสกฺขภาวาปาทเนน สิกฺขิโต สิกฺขาปิโตติ อตฺโถ. โส สามเณโร สุมโน ปรมํ สนฺตึ นิพฺพานํ ปตฺวา อคฺคมคฺคาธิคเมน อธิคนฺตฺวา สจฺฉิกตฺวา อตฺตปจฺจกฺขํ กตฺวา อกุปฺปตํ อรหตฺตผลํ อปฺปิจฺฉภาวสฺส ปรมุกฺกํสคตตฺตา มา มํ ชญฺญาติ มํ "อยํ ขีณาสโว"ติ วา "ฉฬภิญฺโญ"ติ วา โกจิปิ มา ชาเนยฺยาติ อิจฺฉติ อภิกงฺขตีติ. สุมนตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. -------------- ๓๕๗. ๑๑. นฺหาตกมุนิตฺเถรคาถาวณฺณนา วาตโรคาภินีโตติอาทิกา อายสฺมโต นฺหาตกมุนิตฺเถรสฺส ^๔- คาถา. กา อุปฺปตฺติ? อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว ปุญฺญานิ อุปจินิตฺวา อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท ราชคเห พฺราหฺมณกุเล นิพฺพตฺติตฺวา วยปฺปตฺโต วิชฺชาฏฺฐานาทีสุ นิปฺผตฺตึ คโต นฺหาตกลกฺขณโยเคน นฺหาตโกติ ปญฺญายิตฺถ. โส @เชิงอรรถ: ^๑ ม. กโรติ, อิ. อิริยติ ^๒ สี.,อิ. สาธุนา สาธุ @^๓ สี.,อิ. อาชญฺญการินา ทมิโต ^๔ ฉ.ม. นฺหาตกมุนิสฺส

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๑๒๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=33&page=124&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=33&A=2825&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=33&A=2825&modeTY=2&pagebreak=1#p124