ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย เถร.อ.๒ (ปรมตฺถที.๒)

หน้าที่ ๑๓๖.

อุปฺปตฺติมรณาทินา วฑฺเฒนฺติ. เตนาห "อาจินนฺติ ปุนพฺภวนฺ"ติ.
      โย เจตาติ โย ปน ปุคฺคโล เอตา อิตฺถิโย ตตฺถ ฉนฺทราคสฺส วิกฺขมฺภเนน
วา สมุจฺฉินฺทเนน วา อตฺตโน ปาเทน สปฺปสฺส สิรํ วิย ปริวชฺเชติ, โส สพฺพํ
โลกํ วิสชิตฺวา ฐิตตฺตา โลเก วิสตฺติกาสงฺขาตํ ตณฺหํ สโต หุตฺวา สมติวตฺตติ.
      กาเมสฺวาทีนวํ ทิสฺวาติ "อฏฺฐิกงฺกลูปมา กามา พหุทุกฺขา พหุปายาสา"ติ-
อาทินา ๑- วตฺถุกาเมสุ กิเลสกาเมสุ อเนกาการโวการํ อาทีนวํ โทสํ ทิสฺวา.
เนกฺขมฺมํ ทฏฺฐุ เขมโตติ กาเมหิ ภเวหิ จ นิกฺขนฺตภาวโต เนกฺขมฺมํ ปพฺพชฺชํ
นิพฺพานญฺจ เขมโต อนุปทฺทวโต ทฏฺฐุ ทิสฺวา. สพฺพกาเมหิปิ เตภูมิกธมฺเมหิ นิสฺสโฏ
วิสํยุตฺโต. สพฺเพปิ เตภูมิกา ธมฺมา กามนียฏฺเฐน กามา, เตหิ จ เถโร วิสํยุตฺโต.
เตนาห "ปตฺโต เม อาสวกฺขโย"ติ.
      เอวํ เถโร อาทิโต ปญฺจหิ คาถาหิ ธมฺมํ กเถตฺวา ฉฏฺฐคาถาย อญฺญํ
พฺยากาสิ. ตํ สุตฺวา สสุโร "อยํ สพฺพตฺถ อนุปลิตฺโต, น สกฺกา อิมํ กาเมสุ
ปตาเรตุนฺ"ติ ยถาคตมคฺเคเนว คโต. เถโรปิ วสฺสสตปรินิพฺพุเต ภควติ อุปสมฺปทาย
วีสวสฺสสติโก ปฐพฺยา เถโร หุตฺวา เวสาลิเกหิ วชฺชิปุตฺเตหิ อุปฺปาทิตํ สาสนสฺส
อพฺพุทํ โสเธตฺวา ทุติยํ ธมฺมสงฺคีตึ สงฺคายิตฺวา "อนาคเต ธมฺมาโสกกาเล
อุปฺปชฺชนกํ อพฺพุทํ โสเธหี"ติ ติสฺสมหาพฺรหฺมานํ อาณาเปตฺวา อนุปาทิเสสาย
นิพฺพานธาตุยา ปรินิพฺพายิ.
                   สพฺพกามิตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                   ปรมตฺถทีปนิยา เถรคาถาสํวณฺณนาย
                   ฉกฺกนิปาตสฺส อตฺถวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
@เชิงอรรถ:  วินย.มหา. ๒/๔๑๗/๓๐๖ ปาจิตฺติยกณฺฑ, วินย.จูฬ. ๖/๖๕/๘๓ กมฺมกฺขนฺธก,
@ม.มู. ๑๒/๒๓๔/๑๙๖ อลคทฺทูปมสุตฺต



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๑๓๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=33&page=136&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=33&A=3108&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=33&A=3108&modeTY=2&pagebreak=1#p136


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๓๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]