อรรถกถาเล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๒๐๙.

ปญฺญาวิภเวน ปญฺญาพเลน ยถา มโหฆสฺส ปุณฺณํ นทึ นาวาย ตรนฺติ, เอวํ กุลปุตฺตา อตฺตโน อตฺถกิจฺจํ ตรนฺติ ^๑- ปารํ ปาปุณนฺติ, เต อิจฺเฉยฺย กุเล วสนฺเตติ โยชนา. เอวํ เถโร ตาสํ ภิกฺขุนีนํ ธมฺมํ กเถตฺวา วิสฺสชฺเชสิ, ตา เถรสฺส โอวาเท ฐตฺวา โสกํ วิโนเทตฺวา โยนิโส ปฏิปชฺชนฺติโย สทตฺถํ ปริปูเรสุํ. มหากปฺปินตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ------------------- ๓๗๓. ๔. จูฬปนฺถกตฺเถรคาถาวณฺณนา ทนฺธา มยฺหํ คตีติอาทิกา อายสฺมโต จูฬปนฺถกตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ? ยเทตฺถ อตฺถุปฺปตฺติวเสน วตฺตพฺพํ, ตํ อฏฺฐกนิปาเต มหาปนฺถกวตฺถุสฺมึ ^๒- วุตฺตเมว. อยํ ปน วิเสโส:- มหาปนฺถกตฺเถโร อรหตฺตํ ปตฺวา อคฺคผลสุเขน วีตินาเมนฺโต จินฺเตสิ "กถํ นุ โข สกฺกา จูฬปนฺถกมฺปิ อิมสฺมึ สุเข ปติฏฺฐเปตุนฺ"ติ. โส อตฺตโน อยฺยกํ ธนเสฏฺฐึ อุปสงฺกมิตฺวา อาห "สเจ มหาเสฏฺฐิ อนุชานาถ, อหํ จูฬปนฺถกํ ปพฺพาเชยฺยนฺ"ติ. ปพฺพาเชถ ภนฺเตติ. เถโร ตํ ปพฺพาเชสิ. โส ทสสุ สีเลสุ ปติฏฺฐิโต ภาตุ สนฺติเก:- "ปทุมํ ยถา โกกนทํ สุคนฺธํ ปาโต สิยา ผุลฺลมวีตคนฺธํ องฺคีรสํ ปสฺส วิโรจมานํ ตปนฺตมาทิจฺจมิวนฺตลิกฺเข"ติ ^๓- @เชิงอรรถ: ^๑ สี. ตรนฺติ อิติ ^๒ เถร. อฏฺฐกถา ๒/๓๖๔/(๓)/๒๒๓ @^๓ สํ.สคา. ๑๕/๑๒๓/๙๗ ปญฺจราชสุตฺต, องฺ.ปญฺจก. ๒๒/๑๙๕/๒๖๖ @ปิงฺคิยานีสุตฺต (สฺยา)

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๒๐๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=33&page=209&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=33&A=4810&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=33&A=4810&modeTY=2&pagebreak=1#p209