อรรถกถาเล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๒๐๙.

ปญฺาวิภเวน ปญฺาพเลน ยถา มโหฆสฺส ปุณฺณํ นทึ นาวาย ตรนฺติ, เอวํ กุลปุตฺตา อตฺตโน อตฺถกิจฺจํ ตรนฺติ ^๑- ปารํ ปาปุณนฺติ, เต อิจฺเฉยฺย กุเล วสนฺเตติ โยชนา. เอวํ เถโร ตาสํ ภิกฺขุนีนํ ธมฺมํ กเถตฺวา วิสฺสชฺเชสิ, ตา เถรสฺส โอวาเท ตฺวา โสกํ วิโนเทตฺวา โยนิโส ปฏิปชฺชนฺติโย สทตฺถํ ปริปูเรสุํ. มหากปฺปินตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺิตา. ------------------- ๓๗๓. ๔. จูฬปนฺถกตฺเถรคาถาวณฺณนา ทนฺธา มยฺหํ คตีติอาทิกา อายสฺมโต จูฬปนฺถกตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ? ยเทตฺถ อตฺถุปฺปตฺติวเสน วตฺตพฺพํ, ตํ อฏฺกนิปาเต มหาปนฺถกวตฺถุสฺมึ ^๒- วุตฺตเมว. อยํ ปน วิเสโส:- มหาปนฺถกตฺเถโร อรหตฺตํ ปตฺวา อคฺคผลสุเขน วีตินาเมนฺโต จินฺเตสิ "กถํ นุ โข สกฺกา จูฬปนฺถกมฺปิ อิมสฺมึ สุเข ปติฏฺเปตุนฺ"ติ. โส อตฺตโน อยฺยกํ ธนเสฏฺึ อุปสงฺกมิตฺวา อาห "สเจ มหาเสฏฺิ อนุชานาถ, อหํ จูฬปนฺถกํ ปพฺพาเชยฺยนฺ"ติ. ปพฺพาเชถ ภนฺเตติ. เถโร ตํ ปพฺพาเชสิ. โส ทสสุ สีเลสุ ปติฏฺิโต ภาตุ สนฺติเก:- "ปทุมํ ยถา โกกนทํ สุคนฺธํ ปาโต สิยา ผุลฺลมวีตคนฺธํ องฺคีรสํ ปสฺส วิโรจมานํ ตปนฺตมาทิจฺจมิวนฺตลิกฺเข"ติ ^๓- @เชิงอรรถ: ^๑ สี. ตรนฺติ อิติ ^๒ เถร. อฏฺกถา ๒/๓๖๔/(๓)/๒๒๓ @^๓ สํ.สคา. ๑๕/๑๒๓/๙๗ ปญฺจราชสุตฺต, องฺ.ปญฺจก. ๒๒/๑๙๕/๒๖๖ @ปิงฺคิยานีสุตฺต (สฺยา)

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๒๐๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=33&page=209&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=33&A=4810&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=33&A=4810&pagebreak=1#p209