ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย เถร.อ.๒ (ปรมตฺถที.๒)

หน้าที่ ๒๑๘.

                  โทโส รโช น จ ปน เรณุ วุจฺจติ
                  โทสสฺเสตํ อธิวจนํ รโชติ
                  เอตํ รชํ วิปฺปชหิตฺวา ภิกฺขโว
                  วิหรนฺติ เต วีตรชสฺส สาสเน.
                  โมโห รโช น จ ปน เรณุ วุจฺจติ
                  โมหสฺเสตํ อธิวจนํ รโชติ
                  เอตํ รชํ วิปฺปชหิตฺวา ภิกฺขโว
                  วิหรนฺติ เต วีตรชสฺส สาสเน"ติ
อิมา ติสฺโส โอสานคาถา ๑- อภาสิ. คาถาปริโยสาเน จูฬปนฺถโก อภิญฺญาปฏิสมฺภิทา-
ปริวารํ อรหตฺตํ ปาปุณีติ.
                   จูฬปนฺถกตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                         --------------
                    ๓๗๔. ๕. กปฺปตฺเถรคาถาวณฺณนา
      นานากุลมลสมฺปุณฺโณติอาทิกา อายสฺมโต กปฺปตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ?
      อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว ปุญฺญานิ อุปจินนฺโต
สิทฺธตฺถสฺส ภควโต กาเล วิภวสมฺปนฺเน กุเล นิพฺพตฺติตฺวา ปิตุ อจฺจเยน วิญฺญุตํ
ปตฺโต นานาวิราควณฺณวิจิตฺเตหิ วตฺเถหิ อเนกวิเธหิ อาภรเณหิ นานาวิเธหิ
มณิรตเนหิ พหุวิเธหิ ปุปฺผทามมาลาทีหิ จ กปฺปรุกขํ นาม อลงฺกริตฺวา เตน สตฺถุ
ถูปํ ปูเชสิ. โส เตน ปุญฺญกมฺเมน เทวมนุสฺเสสุ สํสรนฺโต อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท
มคธรฏฺเฐ มณฺฑลิกราชกุเล นิพฺพตฺติตฺวา ปิตุ อจฺจเยน รชฺเช ปติฏฺฐิโต กาเมสุ
อติวิย รตฺโต คิทฺโธ หุตฺวา วิหรติ. ตํ สตฺถา มหากรุณาสมาปตฺติโต วุฏฺฐาย
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. โอภาสคาถา



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๒๑๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=33&page=218&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=33&A=5022&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=33&A=5022&modeTY=2&pagebreak=1#p218


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๑๘.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]