อรรถกถาเล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๓๖.

วิปฺปวาสสมโยติ อชฺช เอตรหิ อญฺญาหิปิ ปพฺพเตยฺยาหิ นทีหิ วิปฺปวาสสมโย น โหติ, วิเสสโต ปน วาฬมจฺฉสุสุมาราทิวิรหิตโต เขมา อชกรณี นที. สุนฺทรตล- ติตฺถปุลินสมฺปตฺติยา สิวา. สุฏฺฐุ รมฺมา รมณียา, ตสฺมา ตตฺเถว เม มโน รมตีติ อธิปฺปาโย. เอวํ ปน วตฺวา ญาตเก วิสฺสชฺเชตฺวา อตฺตโน วสนฏฺฐานเมว คโต. สุญฺญาคาราภิรติทีปเนน อิทเมว จ เถรสฺส อญฺญาพฺยากรณํ อโหสีติ. สปฺปกตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ------------------ ๓๓๔. ๑๒. มุทิตตฺเถรคาถาวณฺณนา ปพฺพชินฺติอาทิกา อายสฺมโต มุทิตตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ? อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว ปุญฺญานิ อุปจินนฺโต วิปสฺสิสฺส ภควโต กาเล กุลเคเห นิพฺพตฺติตฺวา วิญฺญุตํ ปตฺโต เอกทิวสํ สตฺถารํ ทิสฺวา ปสนฺนมานโส เอกํ มญฺจมทาสิ. ^๑- โส เตน ปุญฺญกมฺเมน เทวมนุสฺเสสุ สํสรนฺโต อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท โกสลรฏฺเฐ คหปติกุเล นิพฺพตฺติตฺวา มุทิโตติ ลทฺธนาโม วิญฺญุตํ ปาปุณิ. เตน จ สมเยน ตํ กุลํ รญฺญา เกนจิเทว กรณีเยน ปลิพุทฺธํ อโหสิ. มุทิโต ราชภยาภีโต ปลายิตฺวา อรญฺญํ ปวิฏฺโฐ อญฺญตรสฺส ขีณาสวตฺเถรสฺส วสนฏฺฐานํ อุปคจฺฉิ. เถโร ตสฺส ภีตภาวํ ญตฺวา "มา ภายี"ติ สมสฺสาเสสิ. โส "กิตฺตเกน นุ โข ภนฺเต กาเลน อิทํ เม ภยํ วูปสเมสฺสตี"ติ ปุจฺฉิตฺวา "สตฺตฏฺฐมาเส อติกฺกมิตฺวา"ติ วุตฺเต "เอตฺตกํ กาลํ อธิวาเสตุํ น สกฺโกมิ, ปพฺพชิสฺสามหํ ภนฺเต, ปพฺพาเชถ มนฺ"ติ ชีวิตรกฺขณตฺถํ ปพฺพชฺชํ ยาจิ, เถโร @เชิงอรรถ: ^๑ สี.,อิ. ปจฺฉิมทาสิ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๓๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=33&page=36&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=33&A=806&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=33&A=806&modeTY=2&pagebreak=1#p36