อรรถกถาเล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๗๕.

โอโรหิตฺวาน สมฺพุทฺโธ นิสีทิ ปณฺณสนฺถเร ภลฺลาตกํ คเหตฺวาน พุทฺธเสฏฺฐสฺสทาสหํ. มม นิชฺฌายมานสฺส ปริภุญฺชิ ตทา ชิโน ตตฺถ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา อภิวนฺทึ ตทา ชินํ. อฏฺฐารเส กปฺปสเต ยํ ผลมททึ ตทา ทุคฺคตึ นาภิชานามิ ผลทานสฺสิทํ ผลํ. กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ ฯเปฯ กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺ"ติ. อรหตฺตํ ปน ปตฺวา อญฺญํ พฺยากโรนฺโตปิ อิมา คาถา อภาสิ. วิชิตเสนตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ----------------- ๓๔๔. ๑๐. ยสทตฺตตฺเถรคาถาวณฺณนา อุปารมฺภจิตฺโตติอาทิกา อายสฺมโต ยสทตฺตตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ? อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยํ กุสลํ อุปจินิ. ตถา เหส ปทุมุตฺตรสฺส ^๑- ภควโต กาเล พฺราหฺมณกุเล นิพฺพตฺติตฺวา พฺราหฺมณานํ วิชฺชาสิปฺเปสุ นิปฺผตฺตึ คโต กาเม ปหาย อิสิปพฺพชฺชํ ปพฺพชิตฺวา อรญฺเญ วิหรนฺโต เอกทิวสํ สตฺถารํ ทิสฺวา ปสนฺนมานโส อญฺชลึ ปคฺคยฺห อภิตฺถวิ. โส เตน ปุญฺญกมฺเมน เทวมนุสฺเสสุ สํสรนฺโต อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท มลฺลรฏฺเฐ มลฺลราชกุเล นิพฺพตฺติตฺวา ยสทตฺโตติ ลทฺธนาโม วยปฺปตฺโต ตกฺกสิลํ คนฺตฺวา สพฺพสิปฺปานิ สิกฺขิตฺวา สภิเยน ปริพฺพาชเกน สทฺธึเยว จาริกํ จรมาโน อนุปุพฺเพน สาวตฺถิยํ ภควนฺตํ อุปสงฺกมิตฺวา สภิเยน ปุฏฺฐปเญฺหสุ วิสฺสชฺชิยมาเนสุ สยํ @เชิงอรรถ: ^๑ สี.,อิ. อุปจินนฺโต ปทุมุตฺตรสฺส

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๗๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=33&page=75&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=33&A=1708&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=33&A=1708&modeTY=2&pagebreak=1#p75