อรรถกถาเล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๘๒.

ปญฺจกฺขนฺเธ ปริญฺญายาติ ปญฺจุปาทานกฺขนฺเธ ตีหิปิ ปริญฺญาหิ ปริชานิตฺวา เต ปริชานนฺโตเยว อญฺชสํ อริยํ อฏฺฐงฺคิกํ มคฺคํ ภาวยิตฺวา ปรมํ สนฺตึ นิพฺพานํ ปปฺปุยฺย ปาปุณิตฺวา ฐิโต อนาสโว, ตโตเอว อิทานิ ปรินิพฺพายิสฺสติ อนุปาทิเสส- นิพฺพานวเสน นิพฺพายิสฺสตีติ. โสณกุฏิกณฺณตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. --------------- ๓๔๖. ๑๒. โกสิยตฺเถรคาถาวณฺณนา โย เว ครูนนฺติอาทิกา อายสฺมโต โกสิยตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ? อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยํ กุสลํ อุปจินนฺโต วิปสฺสิสฺส ภควโต กาเล กุลเคเห นิพฺพตฺติตฺวา วิญฺญุตํ ปตฺโต เอกทิวสํ สตฺถารํ ทิสฺวา ปสนฺนจิตฺโต อุจฺฉุขณฺฑิกํ อทาสิ. โส เตน ปุญฺญกมฺเมน เทว- มนุสฺเสสุ สํสรนฺโต อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท มคธรฏฺเฐ พฺราหฺมณกุเล นิพฺพตฺติ, โกสิโยติสฺส โคตฺตวเสน นามํ อกาสิ. โส วิญฺญุตํ ปตฺโต อายสฺมนฺตํ ธมฺมเสนาปตึ อภิณฺหํ อุปสงฺกมติ, ตสฺส สนฺติเก ธมฺมํ สุณาติ. โส เตน สาสเน ปฏิลทฺธสทฺโธ ปพฺพชิตฺวา กมฺมฏฺฐานํ อนุยุญฺชนฺโต น จิรสฺเสว อรหตฺตํ ปาปุณิ. เตน วุตฺตํ อปทาเน ๑-:- "นคเร พนฺธุมติยา ทฺวารปาโล อโหสหํ อทฺทสํ วิรชํ พุทฺธํ สพฺพธมฺมาน ปารคุํ. อุจฺฉุขณฺฑิกมาทาย พุทฺธเสฏฺฐสฺสทาสหํ ปสนฺนจิตฺโต สุมโน วิปสฺสิสฺส มเหสิโน. @เชิงอรรถ: ^๑ ขุ.อป. ๓๓/๒๕/๔๙ อุจฺฉุขณฺฑิกตฺเถราปทาน (สฺยา)

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๘๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=33&page=82&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=33&A=1871&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=33&A=1871&modeTY=2&pagebreak=1#p82