อรรถกถาเล่มที่ ๓๔ ภาษาบาลี อักษรไทย
เถรี.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๑๖.

      วีรา วีเรหิ ธมฺเมหีติ วีริยปธานตาย วีเรหิ เตชุสฺสเทหิ อริยมคฺคธมฺเมหิ
ภาวิตินฺทฺริยา วฑฺฒิตสทฺธาทิอินฺทฺริยา วีรา ภิกฺขุนี วตฺถุกาเมหิ สวาหนํ
กิเลสมารํ ชินิตฺวา อายตึ ปุนพฺภวาภาวโต อนฺติมํ เทหํ ธาเรตีติ เถรี อญฺญํ วิย
กตฺวา อตฺตานํ ทสฺเสติ.
      มิตฺเตติ ตํ อาลปติ. มิตฺตรตาติ กลฺยาณมิตฺเตสุ อภิรตา. ตตฺถ สกฺการ-
สมฺมานกรณตา โหหิ. ภาเวหิ กุสเล ธมฺเมติ อริยมคฺคธมฺเม วฑฺเฒหิ.
โยคกฺเขมสฺสาติ อรหตฺตสฺส นิพฺพานสฺส จ ปตฺติยา อธิคมาย.
       ภเทฺรติ ตํ อาลปติ. ภทฺรรตาติ ภเทฺรสุ สีลาทิธมฺเมสุ รตา อภิรตา โหหิ.
โยคกฺเขมํ อนุตฺตรนฺติ จตูหิ โยเคหิ เขมํ อนุปทฺทวํ ๑- อนุตฺตรํ นิพฺพานํ, ตสฺส
ปตฺติยา กุสลโพธิปกฺขิยธมฺเม ภาเวหีติ อตฺโถ.
       อุปสเมติ ตํ อาลปติ. ตเร โอฆํ มจฺจุเธยฺยํ สุทุตฺตรนฺติ มจฺจุ เอตฺถ
ธียตีติ มจฺจุเธยฺยํ, อนุปจิตกุสลสมฺภาเรหิ สุฏฺฐุ ทุตฺตรนฺติ สุทุตฺตรํ,
สํสารมโหฆํ ตเร อริยมคฺคนาวาย ตเรยฺยาสิ. ๒- ธาเรหิ อนฺติมํ เทหนฺติ ตสฺส
ตรุเณเนว อนฺติมเทหธรา โหหีติ อตฺโถ.
                    ติสฺสาทิเถรีคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                       ------------------
                    ๔๑๒. ๑๑. มุตฺตาเถรีคาถาวณฺณนา
      สุมุตฺตา สาธุ มุตฺตามฺหีติอาทิกา มุตฺตาย เถริยา คาถา.
      อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิการา ตตฺถ ตตฺถ ภเว กุสลํ อุปจินิตฺวา อิมสฺมึ
พุทฺธุปฺปาเท โกสลชนปเท โอฆาตกสฺส นาม ทลิทฺทพฺราหฺมณสฺส ธีตา หุตฺวา
@เชิงอรรถ: ๑ สี. อนุปทฺทุตํ  ๒ อิ. ตาเรสฺสามิ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๔ หน้าที่ ๑๖.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=34&page=16&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=34&A=340&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=34&A=340&modeTY=2&pagebreak=1#p16