อรรถกถาเล่มที่ ๓๔ ภาษาบาลี อักษรไทย
เถรี.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๒๘.

                ๔๑๗. ๑๖. วุฑฺฒปพฺพชิตสุมนาเถรีคาถาวณฺณนา
      สุขํ ตฺวํ วุฑฺฒิเก เสหีติอาทิกา สุมนาย วุฑฺฒปพฺพชิตาย คาถา.
      อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิการา ตตฺถ ตตฺถ ภเว กุสลํ อุปจินิตฺวา อิมสฺมึ
พุทฺธุปฺปาเท สาวตฺถิยํ มหาโกสลรญฺโญ ภคินี หุตฺวา นิพฺพตฺติ. สา สตฺถารา
รญฺโญ ปเสนทิโกสลสฺส "จตฺตาโร โข เม มหาราช ทหราติ น อุญฺญาตพฺพา"ติ-
อาทินา ๑- เทสิตํ ธมฺมํ สุตฺวา ลทฺธปสาทา สรเณสุ จ สีเลสุ จ ปติฏฺฐาย ปพฺพชิตุ-
กามาปิ "อยฺยิกํ ปฏิชคฺคิสฺสามี"ติ จิรํ กาลํ วีตินาเมตฺวา อปรภาเค อยฺยิกาย
กาลกตาย รญฺญา สทฺธึ มหคฺฆานิ อตฺถรณานิ ปาวุรณานิ คาหาเปตฺวา วิหารํ
คนฺตฺวา สํฆสฺส ทาเปตฺวา สตฺถุ สนฺติเก ธมฺมํ สุตฺวา อนาคามิผเล ปติฏฺฐิตา
ปพฺพชฺชํ ยาจิ. สตฺถา ตสฺสา ญาณปริปากํ ทิสฺวา:-
       [๑๖] "สุขํ ตฺวํ วุฑฺฒิเก เสหิ      กตฺวา โจเฬน ปารุตา
             อุปสนฺโต หิ เต ราโค     สีติภูตาสิ นิพฺพุตา"ติ
อิมํ คาถํ อภาสิ. สา คาถาปริโยสาเน สห ปฏิสมฺภิทาหิ อรหตฺตํ ปตฺวา อุทาน-
วเสน ตเมว คาถํ อภาสิ. อิทเมว จสฺสา อญฺญาพฺยากรณํ อโหสิ, สา ตาวเทว
ปพฺพชิ. คาถาย ปน วุฑฺฒิเกติ วุฑฺเฒ, วโยวุฑฺเฒติ อตฺโถ. อยํ ปน สีลาทิ-
คุเณหิปิ วุฑฺฒา, เถริยา วุตฺตคาถาย จตุตฺถปาเท สีติภูตาสิ นิพฺพุตาติ โยเชตพฺพํ.
เสสํ วุตฺตนยเมว.
                 วุฑฺฒปพฺพชิตสุมนาเถรีคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                     ----------------------
@เชิงอรรถ: ๑ สํ.ส. ๑๕/๑๑๒/๘๓


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๔ หน้าที่ ๒๘.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=34&page=28&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=34&A=598&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=34&A=598&modeTY=2&pagebreak=1#p28