อรรถกถาเล่มที่ ๓๔ ภาษาบาลี อักษรไทย
เถรี.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๔๘.

                   เอตํ หิ อฏฺฐงฺคิกมาหุโปสถํ
                   พุทฺเธน ทุกฺขนฺตคุนา ปกาสิตนฺ"ติ. ๑-
      เทวกายาภินนฺทินีติ ตตฺรูปปตฺติอากงฺขาวเสน จาตุมหาราชิกาทึ เทวกายํ
อภิปตฺเถนฺตี อุโปสถํ อุปาคจฺฉินฺติ โยชนา. สาชฺช เอเกน ภตฺเตนาติ สา อหํ
อชฺช อิมสฺมึเยว ทิวเส เอเกน ภตฺตโภชนกฺขเณน. มุณฺฑา สงฺฆาฏิปารุตาติ
มุณฺฑิตเกสา สงฺฆาฏิปารุตสรีรา จ หุตฺวา ปพฺพชิตาติ อตฺโถ. เทวกายํ น
ปตฺเถหนฺติ อคฺคมคฺคสฺสาปิ ๒- อธิคตตฺตา กญฺจิ เทวนิกายํ อหํ น ปตฺถเย. เตเนวาห
"วิเนยฺย หทเย ทรนฺ"ติ, จิตฺตคตํ กิเลสทรถํ สมุจฺเฉทวเสน วิเนตฺวาติ อตฺโถ.
อิทเมว จสฺสา อญฺญาพฺยากรณํ อโหสิ.
                     มิตฺตาเถรีคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                      --------------------
                   ๔๒๗. ๘. อภยมาตุเถรีคาถาวณฺณนา
      อุทฺธํ ปาทตลาติอาทิกา อภยมาตาย เถริยา คาถา.
      อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิการา ตตฺถ ตตฺถ ภเว ปุญฺญานิ อุปจินนฺตี
ติสฺสสฺส ภควโต กาเล กุลเคเห นิพฺพตฺติตฺวา วิญฺญุตํ ปตฺวา เอกทิวสํ สตฺถารํ
ปิณฺฑาย จรนฺตํ ทิสฺวา ปสนฺนมานสา ปตฺตํ คเหตฺวา กฏจฺฉุมตฺตํ ภิกฺขํ อทาสิ.
สา เตน ปุญฺญกมฺเมน เทวมนุสฺเสสุ สํสรนฺตี อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท ตาทิเสน กมฺม-
นิสฺสนฺเทน อุชฺเชนิยํ ปทุมวตี นาม นครโสภินี อโหสิ. ราชา พิมฺพิสาโร ตสฺสา
รูปสมฺปตฺติอาทิเก คุเณ สุตฺวา ปุโรหิตสฺส อาจิกฺขิ "อุชฺเชนิยํ กิร ปทุมวตี นาม
คณิกา อโหสิ, ตมหํ ทฏฺฐุกาโมมฺหี"ติ. ปุโรหิโต "สาธุ เทวา"ติ มนฺตพเลน
@เชิงอรรถ: ๑ ขุ.สุ. ๒๕/๔๐๓/๔๑๐  ๒ ฉ.ม. อคฺคมคฺคสฺส


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๔ หน้าที่ ๔๘.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=34&page=48&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=34&A=1024&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=34&A=1024&modeTY=2&pagebreak=1#p48