ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๖ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๒ เอกนิปาต(๒)

หน้าที่ ๑๑๘.

ทุสฺสทฺเท มิเค จ สกุเณ จ อมนุสฺเส จ ปฏิกฺกมาเปตฺวา เตน
เตน ทิสาภาเคน เอกปทิกมคฺคํ นิมฺมินิตฺวา อตฺตโน วสนฏฺฐานเมว
อคมาสิ ฯ กุทฺทาลกปณฺฑิโตปิ ตํ ปริสํ อาทาย หิมวนฺตํ ปวิสิตฺวา
สกฺกทตฺติยํ อสฺสมปทํ คนฺตฺวา วิสฺสกมฺเมน มาปิตํ ปพฺพชิตปริกฺขารํ
คเหตฺวา ปฐมํ อตฺตนา ปพฺพชิตฺวา ปจฺฉา ปริสํ ปพฺพาเชตฺวา
อสฺสมปทํ ภาเชตฺวา อทาสิ ฯ สตฺต ราชาโน สตฺต รชฺชานิ
ฉฑฺฑยึสุ ฯ ตึสโยชนํ อสฺสมปทํ ปูริ ฯ กุทฺทาลกปณฺฑิโต
เสสกสิเณสุ ปริกมฺมํ กตฺวา พฺรหฺมวิหาเร ภาเวตฺวา ปริสาย
กมฺมฏฺฐานํ อาจิกฺขิ ฯ สพฺเพ สมาปตฺติลาภิโน หุตฺวา พฺรหฺมวิหาเร
ภาเวตฺวา พฺรหฺมโลกปรายนา อเหสุํ ฯ เย ปน เตสํ ปาริจริยํ
อกํสุ เต เทวโลกปรายนา อเหสุํ ฯ
     สตฺถา เอวํ ภิกฺขเว จิตฺตํ นาเมตํ กิเลสวเสน อลฺลีนํ
ทุมฺโมจยํ โหติ อุปฺปนฺนา โลภธมฺมา ทุปฺปชหา เอวรูเปปิ ปณฺฑิเต
อญฺญาเณ กโรนฺตีติ อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา สจฺจานิ ปกาเสสิ ฯ
สจฺจปริโยสาเน เกจิ โสตาปนฺนา อเหสุํ เกจิ สกทาคามิโน เกจิ
อนาคามิโน เกจิ อรหตฺตํ ปาปุณึสุ ฯ สตฺถาปิ อนุสนฺธึ ฆเฏตฺวา
ชาตกํ สโมธาเนสิ ตทา ราชา อานนฺโท อโหสิ ปริสา พุทฺธปริสา
กุทฺทาลกปณฺฑิโต ปน อหเมวาติ ฯ
                    กุทฺทาลชาตกํ ทสมํ ฯ
                    อิตฺถีวคฺโค สตฺตโม ฯ
                       --------



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๖ หน้าที่ ๑๑๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=36&page=118&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=36&A=2352&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=36&A=2352&modeTY=2&pagebreak=1#p118


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๑๘.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]