ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๓ ทุกนิปาตวณฺณนา

หน้าที่ ๑๒๙.

     สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ฯ ตทา
ปญฺจสตา คทฺรภา อิเม วิฆาสาทา อเหสุํ, ปญฺจสตา สินฺธวา อิเม
อุปาสกา, ราชา อานนฺโท, อมจฺจปณฺฑิโต ปน อหเมวาติ ฯ
                   วาโลทกชาตกํ ตติยํ ฯ
                     ------------
                      ๔ คิริทตฺตชาตกํ
     ทูสิโต คิริทตฺเตนาติ อิทํ สตฺถา เวฬุวเน วิหรนฺโต เอกํ
วิปกฺขเสวึ อารพฺภ กเถสิ ฯ วตฺถุ เหฏฺฐา มหิลามุขชาตเก
กถิตเมว ฯ
     สตฺถา ปน น ภิกฺขเว อยํ ภิกฺขุ อิทาเนว วิปกฺขํ เสวติ,
ปุพฺเพเปส วิปกฺขํ เสวนฺโต เยวาติ วตฺวา อตีตํ อาหริ ฯ
     อตีเต พาราณสิยํ สามราชา นาม รชฺชํ กาเรสิ ฯ ตทา
โพธิสตฺโต อมจฺจกุเล นิพฺพตฺติตฺวา วยปฺปตฺโต ตสฺส อตฺถธมฺมานุสาสโก
อโหสิ ฯ รญฺโญ ปน ปณฺฑโว นาม มงฺคลอสฺโส ฯ
ตสฺส คิริทตฺโต นาม อสฺสพนฺโธ, โส ขญฺโช อโหสิ ฯ อสฺโส
มุขรชฺชุกํ คเหตฺวา ตํ ปุรโต ปุรโต คจฺฉนฺตํ ทิสฺวา มํ เอส
สิกฺขาเปตีติ สญฺญาย ตสฺส อนุสิกฺขนฺโต ขญฺโช อโหสิ ฯ ตสฺส
ขญฺชภาวํ รญฺโญ อาโรเจสิ ฯ ราชา เวชฺเช เปเสสิ ฯ เต
คนฺตฺวา อสฺสสรีเร โรคํ อปสฺสนฺตา โรคมสฺส น ปสฺสามาติ
รญฺโญ กถยึสุ ฯ ราชา โพธิสตฺตํ เปเสสิ คจฺฉ วยสฺส เอตฺถ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๑๒๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=37&page=129&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=37&A=2558&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=37&A=2558&modeTY=2&pagebreak=1#p129


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๒๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]