บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๓ ทุกนิปาตวณฺณนา หน้าที่ ๑๕๓.
สนฺธิยฺยติ ฆฏียติ, เอวเมว ตฺวํ ปุราณิยา สทฺธึ สนฺธิยฺยสฺสุ โกธสฺส วสํ มา คมีติ ฯ ตํ สุตฺวา รุหโก ทุติยํ คาถมาห วิชฺชมาเนสุ มุทุวาเกสุ วิชฺชมาเนสุ การิสุ อญฺญํ ชิยํ กริสฺสามิ, อลญฺเญว ปุราณิยาติ ฯ ตสฺสตฺโถ มหาราช มุทุวาเกสุ จ ชิยการเกสุ จ มนุสฺเสสุ วิชฺชมาเนสุ อญฺญํ ชิยํ กริสฺสามิ, อิมาย ฉินฺนาย ปุราณิยา ชิยาย อลํ, นตฺถิ เม โกจิ อตฺโถติ ฯ เอวญฺจ ปน วตฺวา ตํ นีหริตฺวา อญฺญํ พฺราหฺมณึ อาเนสิ ฯ สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา สจฺจานิ ปกาเสตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ฯ สจฺจปริโยสาเน อุกฺกณฺฐิตภิกฺขุ โสตาปตฺติผเล ปติฏฺฐหิ ฯ ตทา ปุราณี ปุราณทุติยิกา อโหสิ, รุหโก อุกฺกณฺฐิตภิกฺขุ, พาราณสีราชา ปน อหเมวาติ ฯ รุหกชาตกํ ปฐมํ ฯ --------- ๒ สิริกาฬกณฺณิชาตกํ อิตฺถี สิยา รูปวตีติ อิทํ สิริกาฬกณฺณิชาตกํ มหาอุมฺมงฺคชาตเก ๑- อาวิภวิสฺสตีติ ฯ สิริกาฬกณฺณิชาตกํ ทุติยํ ฯ @เชิงอรรถ: ๑ มหาอุมฺมคฺคชาตเกติปิ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๑๕๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=37&page=153&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=37&A=3018&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=37&A=3018&modeTY=2&pagebreak=1#p153
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๕๓.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]