ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๓ ทุกนิปาตวณฺณนา

หน้าที่ ๒๐๖.

อาห ฯ เต ตถา อกํสุ ฯ
     สตฺถา อภิสมฺพุทฺโธ หุตฺวา ทุติยํ คาถมาห
        กจฺฉโป ปาวิสี วารึ,    กุรุงฺโค ปาวิสี วนํ,
        สตปตฺโต ทุมคฺคมฺหา     ทูเร ปุตฺเต อปานยีติ ฯ
     ตตฺถ อปานยีติ อปานยิ คเหตฺวา อคมาสีติ อตฺโถ ฯ
     ลุทฺโทปิ ตํ ฐานํ อาคนฺตฺวา กญฺจิ อปสฺสิตฺวา ฉินฺนปสิพฺพกํ
คเหตฺวา โทมนสฺสปฺปตฺโต อตฺตโน เคหํ อคมาสิ ฯ เตปิ ตโย
สหายา ยาวชีวํ วิสฺสาสํ อจฺฉินฺทิตฺวา ยถากมฺมํ คตา ฯ
     สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ฯ
ตทา ลุทฺทโก เทวทตฺโต อโหสิ, สตปตฺโต สาริปุตฺโต, กจฺฉโป
โมคฺคลฺลาโน, กุรุงฺคมิโค ปน อหเมวาติ ฯ
                   กุรุงฺคมิคชาตกํ ฉฏฺฐํ ฯ
                       ---------
                      ๗ อสฺสกชาตกํ
     อยมสฺสกราเชนาติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต
ปุราณทุติยิกปโลภนํ อารพฺภ กเถสิ ฯ
     โส หิ ภิกฺขุ สตฺถารา สจฺจํ กิร ตฺวํ ภิกฺขุ อุกฺกณฺฐิโตติ
ปุฏฺโฐ สจฺจนฺติ วตฺวา เกน อุกฺกณฺฐาปิโตสีติ วุตฺเต
ปุราณทุติยิกายาติ อาห ฯ อถ นํ สตฺถา น อิทาเนว ตสฺสา ภิกฺขุ
อิตฺถิยา ตยิ สิเนโห อตฺถิ, ปุพฺเพปิ ตฺวํ ตํ นิสฺสาย มหาทุกฺขํ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๒๐๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=37&page=206&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=37&A=4067&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=37&A=4067&modeTY=2&pagebreak=1#p206


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๐๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]