ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๓ ทุกนิปาตวณฺณนา

หน้าที่ ๒๑๓.

อตฺตโน นิวาสนฏฺฐานเมว คโต ฯ
     สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ฯ
ตทา สุํสุมาโร เทวทตฺโต อโหสิ, สุํสุมารี จิญฺจมาณวิกา, กปิราชา
ปน อหเมวาติ ฯ
                   สุํสุมารชาตกํ อฏฺฐมํ ฯ
                      ----------
                     ๙ กกฺกรชาตกํ ๑-
     ทิฏฺฐา มยา วเน รุกฺขาติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต
ธมฺมเสนาปติสาริปุตฺตสฺส สทฺธิวิหาริกํ ทหรภิกฺขุํ อารพฺภ กเถสิ ฯ
     โส กิร อตฺตโน สรีรสฺส คุตฺติกมฺเม เฉโก อโหสิ ฯ
สรีรสฺส เม สุขํ น ภเวยฺยาติ ภเยน อติสีตํ อติอุณฺหํ ปริโภคํ
น กโรติ, สีตุณฺเหหิ สรีรํ กิลเมยฺยาติ ภเยน พหิ น นิกฺขมติ,
อติกิลินฺนอุตฺตณฺฑุลาทีนิ น ภุญฺชติ ฯ ตสฺส สรีรคุตฺติกุสลตา
สงฺฆมชฺเฌ ปากฏา ชาตา ฯ ธมฺมสภายํ ภิกฺขู กถํ สมุฏฺฐาเปสุํ
อาวุโส อสุกทหโร กิร สรีรคุตฺติกมฺเม เฉโกติ ฯ สตฺถา อาคนฺตฺวา
กายนุตฺถ ภิกฺขเว เอตรหิ กถาย สนฺนิสินฺนาติ ปุจฺฉิตฺวา อิมาย
นามาติ วุตฺเต น ภิกฺขเว อยํ ทหโร อิทาเนว สรีรคุตฺติกมฺเม
เฉโก, ปุพฺเพปิ เฉโก เยว อโหสีติ วตฺวา อตีตํ อาหริ ฯ
     อตีเต พาราณสิยํ พฺรหฺมทตฺเต รชฺชํ กาเรนฺเต โพธิสตฺโต
@เชิงอรรถ:  กกรชาตกนฺติปิ ฯเปฯ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๒๑๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=37&page=213&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=37&A=4211&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=37&A=4211&modeTY=2&pagebreak=1#p213


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๑๓.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]