ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๓ ทุกนิปาตวณฺณนา

หน้าที่ ๒๒๕.

พฺราหฺมโณ อุโภปิ ยถา น ปุเนวรูปํ ปาปํ กโรนฺติ, ตชฺชนโปถเนหิ
ตถา สิกฺขาเปตฺวา ยถากมฺมํ คโต ฯ
     สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา สจฺจานิ ปกาเสตฺวา ชาตกํ
สโมธาเนสิ ฯ สจฺจปริโยสาเน อุกฺกณฺฐิโต โสตาปตฺติผเล ปติฏฺฐหิ ฯ
ตทา พฺราหฺมณี ปุราณทุติยิกา อโหสิ, พฺราหฺมโณ อุกฺกณฺฐิโต,
นฏปุตฺโต ปน อหเมวาติ ฯ
                  อุจฺฉิฏฺฐภตฺตชาตกํ ทุติยํ ฯ
                       ---------
                      ๓ ภรุชาตกํ ๑-
     อิสีนมนฺตรํ กตฺวาติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต โกสลราชานํ
อารพฺภ กเถสิ ฯ
     ภควโต หิ ภิกฺขุสงฺฆสฺส จ ลาภสกฺกาโร มหา อโหสิ ฯ
ยถาห, เตน โข ปน สมเยน ภควา สกฺกโต โหติ ครุกโต
มานิโต ปูชิโต อปจิโต ลาภี จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลานปจฺจย-
เภสชฺชปริกฺขารานํ, ภิกฺขุสงฺโฆปิ โข สกฺกโต โหติ ครุกโต มานิโต
ปูชิโต อปจิโต  ลาภี จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลานปจฺจย-
เภสชฺชปริกฺขารานํ, อญฺญติตฺถิยา ปน ปริพฺพาชกา น สกฺกตา โหนฺติ น
ครุกตา น มานิตา น ปูชิตา น อปจิตา น ลาภิโน จีวรปิณฺฑปาตเสนาสน-
คิลานปจฺจยเภสชฺชปริกฺขารานนฺติ ฯ เต เอวํ ปริหีนลาภสกฺการา
@เชิงอรรถ:  กุรุชาตกนฺติปิ ฯเปฯ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๒๒๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=37&page=225&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=37&A=4435&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=37&A=4435&modeTY=2&pagebreak=1#p225


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๒๕.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]