บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๓ ทุกนิปาตวณฺณนา หน้าที่ ๒๓๐.
ภาเสยฺย ฯ เย หิ ตตฺถ ภรุรญฺโญ ลญฺจํ คณฺหนฺตสฺส อยุตฺตํ เอตํ กตนฺติ ปฏิกฺโกสนฺตา สจฺจูปสํหิตํ คิรํ ภาสึสุ, เตสํ ฐิตฏฺฐานํ นาลิเกรทีเป อชฺชาปิ ทีปกสหสฺสํ ปญฺญายตีติ ฯ สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา มหาราช ฉนฺทาคติเกน นาม น ภวิตพฺพํ, เทฺว ปพฺพชิตคเณ กลหํ กาเรตุํ น วฏฺฏตีติ วตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ฯ อหํ เตน สมเยน เชฏฺฐกอิสิ อโหสินฺติ ฯ ราชา ตถาคตสฺส ภตฺตกิจฺจํ กตฺวา คตกาเล มนุสฺเส เปเสตฺวา ติตฺถิยารามํ วิทฺธํสาเปสิ ฯ ติตฺถิยา อปฺปติฏฺฐา อเหสุนฺติ ฯ ภรุราชชาตกํ ตติยํ ฯ --------- ๔ ปุณฺณนทีชาตกํ ปุณฺณํ นทินฺติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต ปญฺญาปารมึ อารพฺภ กเกสิ ฯ เอกสฺมึ หิ ทิวเส ธมฺมสภายํ ภิกฺขู ตถาคตสฺส ปญฺญํ อารพฺภ กถํ สมุฏฺฐาเปสุํ อาวุโส สมฺมาสมฺพุทฺโธ มหาปญฺโญ ปุถุปญฺโญ หาสปญฺโญ ชวนปญฺโญ ติกฺขปญฺโญ นิพฺเพธิกปญฺโญ อุปายปญฺญาย สมนฺนาคโตติ ฯ สตฺถา อาคนฺตฺวา กายนุตฺถ ภิกฺขเว เอตรหิ กถาย สนฺนิสินฺนาติ ปุจฺฉิตฺวา อิมาย นามาติ วุตฺเต น ภิกฺขเว อิทาเนว ปุพฺเพปิ ตถาคโต ปญฺญวา อุปายกุสโล เยวาติ วตฺวา อตีตํ อาหริ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๒๓๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=37&page=230&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=37&A=4539&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=37&A=4539&modeTY=2&pagebreak=1#p230
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๓๐.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]