ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๓ ทุกนิปาตวณฺณนา

หน้าที่ ๒๓๐.

ภาเสยฺย ฯ เย หิ ตตฺถ ภรุรญฺโญ ลญฺจํ คณฺหนฺตสฺส อยุตฺตํ เอตํ
กตนฺติ ปฏิกฺโกสนฺตา สจฺจูปสํหิตํ คิรํ ภาสึสุ, เตสํ ฐิตฏฺฐานํ
นาลิเกรทีเป อชฺชาปิ ทีปกสหสฺสํ ปญฺญายตีติ ฯ
     สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา มหาราช ฉนฺทาคติเกน นาม
น ภวิตพฺพํ, เทฺว ปพฺพชิตคเณ กลหํ กาเรตุํ น วฏฺฏตีติ วตฺวา
ชาตกํ สโมธาเนสิ ฯ อหํ เตน สมเยน เชฏฺฐกอิสิ อโหสินฺติ ฯ
ราชา ตถาคตสฺส ภตฺตกิจฺจํ กตฺวา คตกาเล มนุสฺเส เปเสตฺวา
ติตฺถิยารามํ วิทฺธํสาเปสิ ฯ ติตฺถิยา อปฺปติฏฺฐา อเหสุนฺติ ฯ
                    ภรุราชชาตกํ ตติยํ ฯ
                       ---------
                      ๔ ปุณฺณนทีชาตกํ
     ปุณฺณํ นทินฺติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต ปญฺญาปารมึ
อารพฺภ กเกสิ ฯ
     เอกสฺมึ หิ ทิวเส ธมฺมสภายํ ภิกฺขู ตถาคตสฺส ปญฺญํ อารพฺภ
กถํ สมุฏฺฐาเปสุํ อาวุโส สมฺมาสมฺพุทฺโธ มหาปญฺโญ ปุถุปญฺโญ
หาสปญฺโญ ชวนปญฺโญ ติกฺขปญฺโญ นิพฺเพธิกปญฺโญ อุปายปญฺญาย
สมนฺนาคโตติ ฯ สตฺถา อาคนฺตฺวา กายนุตฺถ ภิกฺขเว
เอตรหิ กถาย สนฺนิสินฺนาติ ปุจฺฉิตฺวา อิมาย นามาติ วุตฺเต น
ภิกฺขเว อิทาเนว ปุพฺเพปิ ตถาคโต ปญฺญวา อุปายกุสโล เยวาติ
วตฺวา อตีตํ อาหริ ฯ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๒๓๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=37&page=230&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=37&A=4539&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=37&A=4539&modeTY=2&pagebreak=1#p230


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๓๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]