ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๓ ทุกนิปาตวณฺณนา

หน้าที่ ๒๔๔.

กูโฏติ มญฺญสิ, ตาทิสสฺส ปน กูฏสฺส อิมสฺมึ โลเก พหุกูฏา
สนฺติ ฯ กูฏสฺส ๑- กูฏปฏิกูฏานํ เอตํ นามํ ฯ กูฏสฺส ปฏิกูฏา
นาม สนฺตีติ วุตฺตํ โหติ ฯ ภวติ ปโร นิกติโน นิกตฺยาติ
นิกติโน เนกติกสฺส วญฺจนการกสฺส ปุคฺคลสฺส นิกตฺยา อปโร
นิกติการโก วญฺจนกปุริโส ภวติ เยว ฯ เทหิ ปุตฺตนฏฺฐ ผาลนฏฺฐสฺส
ผาลนฺติ อมฺโภ นฏฺฐปุตฺตปุริส เอตสฺส นฏฺฐผาลสฺส ผาเล เทหิ ฯ
มา เต ปุตฺตมหาสิ ผาลนฏฺโฐติ สเจ หิสฺส ผาลํ น ทสฺสสิ,
ปุตฺตนฺเต หริสฺสติ, ตนฺเต เอส มา หรตุ, ผาลมสฺส เทหีติ ฯ
     เทมิ สามิ, สเจ เม ปุตฺตํ เทตีติ ฯ เทมิ สามิ, สเจ
ผาเล เม เทตีติ ฯ เอวํ นฏฺฐปุตฺโต ปุตฺตํ นฏฺฐผาโล จ ผาลํ
ปฏิลภิตฺวา อุโภปิ ยถากมฺมํ คตา ฯ
     สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ฯ
ตทา กูฏวาณิโช อิทานิ กูฏวาณิโช, ปณฺฑิตวาณิโช ปณฺฑิตวาณิโช
เยว, วินิจฺฉยามจฺโจ ปน อหเมวาติ ฯ
                   กูฏวาณิชชาตกํ อฏฺฐมํ ฯ
@เชิงอรรถ:  กูฏสฺส กูฏาติปิ ฯ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๒๔๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=37&page=244&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=37&A=4826&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=37&A=4826&modeTY=2&pagebreak=1#p244


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๔๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]