บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๘ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๔ ติก-ปญฺจกนิปาต หน้าที่ ๑๐๐.
ตตฺถ ภณ สมฺม อนุญฺญาโตติ สมฺม วายส ตฺวํ สพฺเพเหว อมฺเหหิ อนุญฺญาโต ยนฺเต ภณิตพฺพํ ตํ ภณ ฯ อตฺถํ ธมฺมญฺจ เกวลนฺติ ภณนฺโต จ การณญฺเจว ปเวณิอาคตญฺจ วจนํ อมุญฺจิตฺวา ภณ ฯ ปญฺญวนฺโต ชุตินฺธราติ ปญฺญาสมฺปนฺนา เจว ญาโณภาสธรา จ ทหราปิ หิ ปกฺขิโน อตฺถิเยว ฯ โส เอวํ อนุญฺญาโต ตติยํ คาถมาห น เม รุจฺจติ ภทฺทํ โว อุลูกสฺสาภิเสจนํ อกฺกุทฺธสฺส มุขํ ปสฺส กถํ กุทฺโธ กริสฺสตีติ ฯ ตสฺสตฺโถ ภทฺทํ ตุมฺหากํ โหตุ ยํ ปเนตํ ติกฺขตฺตุํ สาวนาย อุลูกสฺสาภิเสจนํ กยิรติ เอตํ มยฺหํ น รุจฺจติ เอตสฺส หิ อิทานิ ตุฏฺฐจิตฺตสฺส อกฺกุทฺธสฺส มุขํ ปสฺสถ กุทฺโธ ปนายํ กถํ มุขํ กริสฺสตีติ น ชานามิ สพฺพถา เจตํ มยฺหํ น รุจฺจตีติ ฯ โส เอวํ วตฺวา มยฺหํ น รุจฺจติ มยฺหํ น รุจฺจตีติ วิรวนฺโต อากาเส อุปฺปติ ฯ อุลูโกปิ นํ อุฏฺฐาย อนุพนฺธิ ฯ ตโต ปฏฺฐาย เต อญฺญมญฺญํ เวรํ พนฺธึสุ ฯ สกุณา สุวณฺณหํสํ ราชานํ กตฺวา ปกฺกมึสุ ฯ สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา สจฺจานิ ปกาเสตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ตทา รชฺเช อภิสิญฺจิตหํสโปตโก ปน อหเมวาติ ฯ อุลูกชาตกํ ทสมํ ฯ ปทุมวคฺโค ทุติโย ฯ ---------------เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๘ หน้าที่ ๑๐๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=38&page=100&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=38&A=2077&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=38&A=2077&modeTY=2&pagebreak=1#p100
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๐๐.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]