บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๙ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๕ ฉกฺก-ทสกนิปาต หน้าที่ ๕๑๔.
ภิกฺขุ อโหสิ จนฺโท สารีปุตฺโต สุริโย โมคฺคลฺลาโน มาตลิ กสฺสโป ปญฺจสิโข อานนฺโท สกฺโก ปน อหเมวาติ ฯ พิลารโกสิยชาตกํ ทฺวาทสมํ ฯ จกฺกวากชาตกํ วณฺณวา อภิรูโปสีติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต เอกํ โลลภิกฺขุํ อารพฺภ กเถสิ ฯ โส กิร จีวราทีหิ อติตฺโต กหํ สงฺฆภตฺตํ กหํ นิมนฺตนนฺติ อาทึ ปริเยสนฺโต วิจรติ อามิสกถายเมว อภิรมติ ฯ อถญฺเญ เปสลา ภิกฺขู ตสฺสานุคฺคเหน สตฺถารํ อาโรเจสุํ ฯ สตฺถา ตํ ปกฺโกสาเปตฺวา สจฺจํ กิร ตฺวํ ภิกฺขุ โลโลติ ปุจฺฉิตฺวา สจฺจํ ภนฺเตติ วุตฺเต ภิกฺขุ กสฺมา เอวรูเป นิยฺยานิกสาสเน ปพฺพชิตฺวา โลโล อโหสิ โลลภาโว จ นาม มหาปาปโก ปุพฺเพปิ ตฺวํ โลลภาวํ นิสฺสาย พาราณสิยํ หตฺถิกุณปาทีหิ อติตฺโต มหาอรญฺญํ ปวิฏฺโฐติ วตฺวา อตีตํ อาหริ อตีเต พาราณสิยํ พฺรหฺมทตฺเต รชฺชํ กาเรนฺเต เอโก โลลกาโก พาราณสิยํ หตฺถิกุณปาทีหิ อติตฺโต อรญฺญํ นุ โข กีทิสนฺติ อรญฺญํ คนฺตฺวา ตตฺถ ผลาผเลหิ อสนฺตุฏฺโฐ คงฺคาตีรํ คนฺตฺวา วิจรนฺโต ชายปติเก เทฺว จกฺกวาเก ทิสฺวา อิเม สกุณา อติวิย โสภนฺติ อิเม อิมสฺมึ คงฺคาตีเร พหุมจฺฉมํสํ ขาทนฺติ มญฺเญ อิเม ปฏิปุจฺฉิตฺวา มยาปิ อิเมสํ โคจรํ ขาทิตฺวา วณฺณวนฺเตนเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๙ หน้าที่ ๕๑๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=39&page=514&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=39&A=10396&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=39&A=10396&modeTY=2&pagebreak=1#p514
จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๑๔.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]