บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๙ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๕ ฉกฺก-ทสกนิปาต หน้าที่ ๕๒๗.
อาปุจฺฉิตฺวา ตตฺเถว อคมํสุ ฯ ราชา เตสํ สนฺติกํ คนฺตฺวา ปุจฺฉิ ฯ เต ตสฺส อาจริเยน กถิตนิยาเมเนว มงฺคลปญฺหํ กเถตฺวา หิมวนฺตเมว อาคมึสุ ฯ ตโต ปฏฺฐาย โลเก มงฺคลํ ปากฏํ อโหสิ ฯ มงฺคเลสุ วตฺติตฺวา มตา สคฺคปุรํ ปูเรสุํ ฯ โพธิสตฺโต จตฺตาโร พฺรหฺมวิหาเร ภาเวตฺวา อิสิคณํ อาทาย พฺรหฺมโลเก นิพฺพตฺติ ฯ สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา น ภิกฺขเว อิทาเนว ปุพฺเพปาหํ มงฺคลปญฺหํ กเถสินฺติ วตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ตทา อิสิคณา พุทฺธปริสา อเหสุํ มงฺคลปญฺหํ ปุจฺฉนฺโต เชฏฺฐนฺเตวาสิโก สารีปุตฺโต อาจริโย ปน อหเมวาติ ฯ มหามงฺคลชาตกํ ปนฺนรสมํ ฯ ฆตปณฺฑิตชาตกํ อุฏฺเฐหิ กณฺหาติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต มตปุตฺตํ กุฏุมฺพิกํ อารพฺภ กเถสิ ฯ วตฺถุ มฏฺฐกุณฺฑลิวตฺถุสทิสเมว ฯ อิธ ปน สตฺถา ตํ อุปาสกํ อุปสงฺกมิตฺวา ปุจฺฉิ กึ อุปาสก โสจสีติ ฯ อาม ภนฺเตติ วุตฺเต อุปาสก โปราณกปณฺฑิตา ปณฺฑิตานํ กถํ สุตฺวา มตปุตฺตํ นานุโสจึสูติ วตฺวา เตน ยาจิโต อตีตํ อาหริ อตีเต อุตฺตราปเถ กํสโคตฺเต อสิตญฺชนคเร มหากํโส นาม ราชา รชฺชํ กาเรสิ ฯ ตสฺส กํโส จ อุปกํโส จาติ เทฺว ปุตฺตาเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๙ หน้าที่ ๕๒๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=39&page=527&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=39&A=10660&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=39&A=10660&modeTY=2&pagebreak=1#p527
จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๒๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]