ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๔๑ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๗ วีสติ-จตฺตาฬีส

หน้าที่ ๓๔๙-๓๕๐.

หน้าที่ ๓๔๙.

อปิ เจ ลภติ มนฺโท ผีตํ ผรณิมุตฺตมํ อกามสฺส ปสยฺหํ วา อญฺโ ตํ ปฏิปชฺชติ ฯ อภิชาโตปิ เจ โหติ รชฺชํ ลทฺธาน ขตฺติโย ทุปฺปญฺโ หิ กาสิปติ สพฺเพนปิ น ชีวติ ฯ ปญฺา สุตวินิจฺฉินี ปญฺา (กิตฺติ) สิโลกวฑฺฒนี ปญฺาสหิโต นโร อิธ (อปิ) ทุกฺเข สุขานิ วินฺทติ ฯ ปญฺญฺจ โข อสุสฺสูสํ น โกจิ อธิคจฺฉติ พหุสฺสุตํ อนาคมฺม ธมฺมฏฺ อวินิพฺภชํ ฯ โย จ ธมฺมวิภงฺคญฺู กาลุฏฺายี อตนฺทิโต อนุฏฺหติ กาเลน กมฺมผลํ ตสฺส อิชฺฌติ ฯ อนายตนสีลสฺส อนายตนเสวิโน น นิพฺพินฺทิยการิสฺส สมฺมทตฺโถ วิปจฺจติ ฯ อชฺฌตฺตญฺจ ปยุตฺตสฺส ตถายตนเสวิโน อนิพฺพินฺทิยการิสฺส สมฺมทตฺโถ วิปจฺจติ ฯ โยคปฺปโยคสงฺขาตํ สมฺภตสฺสานุรกฺขนํ ตานิ ตฺวํ ตาต เสวสฺสุ มา อกมฺมาย รนฺธยิ อกมฺมุนา จ ทุมฺเมโธ นฬาคารํว สีทตีติ ฯ ตตฺถ มหคฺคเตติ มหาราช อิมสฺมึ สตฺตโลเก มหชฺฌาสเย ปุริเส ปญฺจวิธํ พลํ โหติ ฯ พาหุพลนฺติ กายพลํ ฯ จริมนฺติ ตํ อติมหนฺตํปิ สมานํ ลามกเมว ฯ กึการณาติ ฯ อนฺธพาลภาเวน ฯ สเจ หิ กายพลํ มหนฺตํ นาม ภเวยฺย ฯ วารณพลโต ลฏุกิกาย

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๕๐.

พลํ ขุทฺทกํ ภเวยฺย ฯ วารณพลํ ปน อนฺธพาลภาเวน มรณสฺส ปจฺจยํ ชาตํ ฯ ลฏุกิกา อตฺตโน าณกุสลตาย วารณํ ชีวิตกฺขยํ ปาเปสีติ ฯ อิมสฺมึ ปนตฺเถ นเหว สพฺพตฺถ พเลน กิจฺจํ พลํ หิ พาลสฺส วธาย โหตีติ สุตฺตํ อาหริตพฺพํ ฯ โภคพลนฺติ อุปตฺถมฺภนวเสน สพฺพํ หิรญฺสุวณฺณาทิอุปโภคชาตํ โภคพลํ นาม ตํ กายพลโต มหนฺตตรํ ฯ อมจฺจพลนฺติ อเภชฺชมนฺตสฺส สูรสฺส สุหทยสฺส อมจฺจมณฺฑลสฺส อตฺถิตา ตํ พลํ สงฺคามสูรตาย ปุริเมหิ พเลหิ มหนฺตตรํ ฯ อภิชจฺจพลนฺติ ตีณิ กุลานิ อติกฺกมิตฺวา ขตฺติยกุลวเสน ชาติสมฺปตฺติ ตํ อิตเรหิ พเลหิ มหนฺตตรํ ฯ ชาติสมฺปนฺนา เอว หิ สุชฺฌนฺติ น อิตเรติ ฯ ยานิ เจตานีติ ยานิ จ เอตานิ จตฺตาริปิ พลานิ ปณฺฑิโต ยสฺสานุภาเวน อธิคณฺหาติ อภิภวติ ตํ สพฺพพลานํ ปญฺาพลํ เสฏฺนฺติ จ อคฺคนฺติ จ วุจฺจติ ฯ กึการณา ฯ เตน หิ พเลนูปตฺถมฺโภ ปณฺฑิโต อตฺถํ วินฺทติ วุฑฺฒึ ปาปุณาติ ฯ ตทตฺถโชตนตฺถํ ปุณฺณ นทึ เยน จ เปยฺยมาหูติ ปุณฺณนทีชาตกสิริกาฬกณฺณิปญฺหปญฺจปณฺฑิต- ปญฺหสตฺตุภสฺตชาตกสมฺภวชาตกสรภงฺคชาตกาทีนิ กเถตพฺพานิ ฯ มนฺโทติ มนฺทปญฺโ พาโล ฯ ผีตนฺติ ตาต มนฺทปญฺโ ปุคฺคโล สตฺตรตนปุณฺณํ เจปิ อุตฺตมํ ธรณึ ลภติ ตสฺส อนิจฺฉมานสฺเสว ปสยฺหาการํ วา ปน กตฺวา อญฺโ ปญฺาสมฺปนฺโน ตํ ปฏิปชฺชติ มนฺโท หิ ลทฺธํ ยสํ รกฺขิตุํ กุลสนฺตกํ วา ปน ปเวณิอาคตํปิ รชฺชํ ผีตํ อธิคนฺตุํ น สกฺโกติ ฯ ตทตฺถโชตนตฺถํ อทฺธา ปาทญฺชลี สพฺเพ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๑ หน้าที่ ๓๔๙-๓๕๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=41&page=349&pages=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=41&A=7170&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=41&A=7170&pagebreak=1#p349


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๔๙-๓๕๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]