ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๔๕ ภาษาบาลี อักษรไทย นิทฺ.อ.๑ (สทฺธมฺมปชฺ.)

หน้าที่ ๓๖๖.

    สยํ ปมายาติ อตฺตนา มินิตฺวา. ปมินิตฺวาติ ปมาณํ กตฺวา. "ปจินิตฺวา"ติปิ ๑-
ปาโฐ, ตํ น สุนฺทรํ. อุทฺธํ วาเทน สทฺธินฺติ อตฺตโน อุปริ กเถนฺเตน สห.
เทสนาปริโยสาเน ปุราเภทสุตฺเต ๒- วุตฺตสทิโส เอวาภิสมโย อโหสีติ.
                  สทฺธมฺมปชฺโชติกาย มหานิทฺเทสฏฺฐกถาย
                    จูฬวิยูหสุตฺตนิทฺเทสวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                        -----------------
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. ปวิเนตฺวาติปิ   ขุ.มหา. ๒๙/๒๕๑ (สฺยา)



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๕ หน้าที่ ๓๖๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=45&page=366&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=45&A=8470&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=45&A=8470&modeTY=2&pagebreak=1#p366


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๖๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]